اشکانی، ف.، و حیدری، ح. (1393). تأثیر آموزش تنظیم هیجانی بر بهزیستی روان‌شناختی و سبک‌های اسنادی دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری مقطع دبستان. ناتوانی‌های یادگیری، 4(1)، 22-6.
افرادی، م. (1395). بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر بهزیستی روان‌شناختی و سلامت روانی سالمندان. مجله اصول بهداشت روانی، 19، 115-106.
درویزه، ز.، و کهکی، ف. (1387). بررسی رابطه سازگاری زناشویی و بهزیستی روانی. مطالعات زنان، 6(1)، 104-91.
رحیمیپور، م.، و کرمی، ا. (1393). نقش واسطه‌گری هوش معنوی با بهزیستی روان‌شناختی و رضایت از زندگی در سالمندان شهرستان مهریز (یزد). فصلنامه علمی-پژوهشی طب توانبخشی، 3(3)، 81-72.
سهرابی، م.، عابدان زاده، ر.، شتاب بوشهری، ن.، پارسایی.، س.، و جهانبخش، ح. (1396). ارتباط بین بهزیستی روان شناختی و استحکام روانی در سالمندان: نقش میانجی فعالیت بدنی. مجله سالمند، 11(4)، 549-538.
شهبازی، م.، فروغان، م.، سلمان روغنی، ر.، و رهگذر، م. (1395). ارتباط ناتوانی با افسردگی، وضعیت شناختی و روحیه در سالمندان. نشریه علمی پژوهشی سالمند، 11(1), 141-132.
صادقی، م.، و بازقلعه، م. (1396). بررسی ارتباط افسردگی و کیفیت زندگی در سالمندان مقیم و غیر‌مقیم سرای سالمندان شهرستان شاهرود. مجله دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی، 12(1)، 15-8.
صفارینیا، م.، و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی و اجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاه‌های شهر دبی. مجله سالمندی ایران، ۱۲ (۴)، 493-482.
صیادی سرینی، م.، حجتخواه، م.، و رشیدی، ع. (1395). اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر بهزیستی روان‌شناختی و احساس تنهایی زنان سالمند. روانشناسی پیری، 2(1)، 71-61.
طاهرکرمی، ژ.، حسینی، ا.، و دشتبزرگی، ز. (1397). اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت خود بر تاب‌آوری، خود گسستگی، امید به زندگی و بهزیستی روان‌شناختی زنان در حال یائسگی شهر اهواز. سلامت اجتماعی، 5(3)، 197-189.
کریمی، م.، اسماعیلی، م.، و آرین، س.خ. (1389). اثربخشی درمان مرور زندگی بر کاهش شدت افسردگی زنان سالمند. مجله سالمندی ایران، ۵(2)، 35-26.
گل پرور، م.، و مصاحبی، م.ر. (1396). پیش‌بینی بهزیستی معنوی سالمندان از طریق مؤلفه‌های سرمایه‌روان‌شناختی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 16(3)، 12-4.
گل پور، ر.، ابوالقاسمی، ع.، احدی، ب.، و نریمانی.، م. (1393). اثربخشی آموزش خود-دلسوزی شناختی و درمان متمرکز بر هیجان بر بهبود کیفیت زندگی دانش آموزان مبتلا به افسردگی. روانشناسی بالینی، 6(1)، 64-53.
محمدزاده، ا.، دولتشاهی، ب.، و محمدخانی، پ. (1390). اثربخشی درمان خاطرهپردازی انسجامی بر نشانه‌های افسردگی سالمندان. مجله سالمندی ایران، 6(1)، 58-49.
مسعودنیا، ا. (1395). ادراک و باورها نسبت به سالخوردگی و تأثیر آن بر سلامت عمومی سالمندان: ارزیابی الگوی خودگردانی. مجله سالمندی ایران، 11(2)، 321-310.
معتمدی، ع.، برجعلی، ا.، و صادقپور، م. (1397). پیش‌بینی بهزیستی روان‌شناختی سالمندان بر اساس توان مدیریت استرس و حمایت اجتماعی. نشریه علمی-پژوهشی سالمند، 13(1)، 109-98.
ملکوتی، س.ک.، فتح‌الهی، پ.، میراب‌زاده، آ.، صلواتی، م.، و کهانی، ش. (1385). هنجار‌یابی مقیاس افسردگی سالمندان (GDS)؛ فرم ۱۵ سؤالی در ایران. پژوهش در پزشکی. ۳۰ (۴)، 369-361.
نوربالا، ف.، برجعلی، ا.، و نوربالا، ا. (1392). اثر تعاملی «شفقت به خود» و نشخوار فکری بیماران افسرده در «درمان مبتنی بر شفقت». دوماهنامه علمی-پژوهشی دانشور پزشکی، ۲۰(۱۰۴)، 84-77.
نوروزی، ا.، مرادی، ع.ر.، زمانی، ک.، و حسنی، ج. (1396). مقایسه اثربخشی معنادرمانی مبتنی بر اندیشه‌های مولانا با درمان پذیرش و تعهد در بهزیستی روان شناختی سالمندان. فصلنامه پژوهش در سلامت روان‌شناختی، 11(3)، 61-41.
نوری، ح. (1395). شفقت و ذهن‌آگاهی. تهران: انتشارات کیان افراز.
Alexopoulus, G. (2001). Pharmacotherapy of depressive disorders in older patients.Minneapolis: McGraw-Hill Health Care information.
Bennett-Goleman, T. (2001). Emotional alchemy: How the mind can heal the heart. New York: Three Rivers Press.
Cole, M. G., & Dendukuri, N. (2003). Risk factors for depression among elderly community subjects: a systematic review and meta-analysis. American Journal of Psychiatry, 260(6), 2272-2286.
Collins, R. N., Gilligan, L. J., & Poz, R. (2017). The evaluation of a compassion-focused therapy group for couples experiencing a dementia diagnosis. Clinical gerontologist, 11, 1-13.
Festy, P. (2018). The Comparative Study: Self-Acceptance, Environmental Development and Depression on Elderly. Health Notions, 2(2), 165-182.
Gilbert, P. (2009). Introducing Compassion Focused-Therapy. Advance psychiatry treatment, 15(2), 199–208.
Homan, K. J. (2016). Self-compassion and psychological well-being in older adults. Journal of Adult Development, 23(2), 111-119.
Kahlbaugh, P. E., Sperandio, A. J., Carlson, A. L., & Hauselt, J. (2011). Effects of playing Wii on well-being in the elderly: Physical activity, loneliness, and mood. Activities, Adaptation & Aging, 35(4), 331-344.
Kang, K. B., & Cha, J. W. (2010). Causal relationship between the elderly people's leisure activity and their self-esteem, helplessness, loneliness, leisure satisfaction, life satisfaction, and happiness. Korean Journal of Exercise Rehabilitation, 6(4), 39-51.
McDonald, W. M., Petrides, G., Aaronson, S. T., & Posse, P. R. (2018). The Assessment and Management of Treatment Resistant Depression in the Elderly. The American Journal of Geriatric Psychiatry, 26(3), 52-58.
Neff, K. D. (2009). The Role of self-compassion in development: A healthier way to relate to oneself. Human Development, 52, 211-214.
Neff, K. D. (2016). The self-compassion scale is a valid and theoretically coherent measure of self-compassion. Mindfulness, 7(1), 264-274.
Perez-Blasco, J., Sales, A., Meléndez, J. C., & Mayordomo, T. (2016). The effects of mindfulness and self-compassion on improving the capacity to adapt to stress situations in elderly people living in the community. Clinical Gerontologist, 39(2), 90-103.
Ritchie, J. E. (2014). Self-compassion for women in later midlife: A feminist approach to conscious aging (Doctoral dissertation). Saybrook University.
Ryff, C. D. (2018). Well-being with soul: Science in pursuit of human potential. Perspectives on Psychological Science, 13(2), 242-248.
)