احمدی، ر.، و شریفیدرآمدی، پ. (1393). پژوهشی بررسی اثربخشی آموزش تابآوری بر سلامتروان افراد مبتلا به وابستگی مواد در کانون توسکای شهر تهران. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، 16، 17-1.
برقی ایرانی، ز.، بگیان کولهمرز، م.ج.، و هزاری، ز. (1395). اثربخشی آموزش تابآوری بر بهبود کیفیت زندگی پرستاران. فصلنامه مدیریت پرستاری، 4(5)، 18-9.
پورجعفری، ح. و آبائی، ح. (1381). بررسی و مقایسه ضریب سالمندی در ایران طی دو سرشماری عمومی نفوس و مسکن: سال‌های 1365 و 1375. اولین کنگره بررسی مسائل سالمندی در ایران و جهان، دانشگاه توانبخشی و علوم بهزیستی، تهران.
حسنزاده ، ا.، زهراکار، ک.، و زارع، م. (1391). بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی بر کاهش ناامیدی در زندگی معلولان ضایعه نخاعی پس از زلزله شهرستان زرند. مجله مطالعات روانشناختی، 8 (1)، 68-51.
حسینی قمی، ط.، و سلیمی بجستانی، ح. (1391). اثربخشی آموزش تابآوری بر استرس مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان در بیمارستان امام خمینی تهران. فصلنامه روانشناسی سلامت، 4، 109-97.
خلجی، ط. (1386). بررسی رابطه بین امید، منبع مهار تحصیلی و موفقیت تحصیلی دوره پیشدانشگاهی شهر تهران در سال تحصیلی 86-85 (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده)، دانشگاه الزهرا، تهران.
دشت بزرگی، ز.، سواری، ک.، و صفرزاده، س. (1395). اثربخشی معنویت درمانی اسلامی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 3(2)، 186-177.
رجبی ، غ.ر .، بحرانی ، م. (1380). تحلیل عاملی سؤال‌های مقیاس اضطراب مرگ. مجله روانشناسی، 20، 345-331 .
صدری دمیرچی، ا.، رمضانی، شکوفه. (1395). اثربخشی درمان وجودی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ در سالمندان. مجله روانشناسی پیری 1(2)، 12-1.
صیادیسرینی، م.، رشیدی، ع. ر.، و حجتخواه، س. م. (1394). اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبتاندیشی بر بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی زنان سالمند. مجله روانشناسی پیری، 1(2)، 71-61
غلامی، س.، و واحدی، ش. (1394). اثربخشی آموزش برنامه تابآوری پن بر تنظیم شناختی هیجان افراد افسرده. مجله پزشکی ارومیه، 12(26)، 1027-1019.
فرنام، ع. (1395). تأثیر آموزش مثبت نگری در افزایش کیفیت زندگی و امید به زندگی سالمندان. پژوهشنامه روانشناسی مثبت، 5، 88-75.
قربانعلیپور، م.، و اسماعیلی، ع. (1389). تعیین اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب مرگ در سالمندان. مجله فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، 9، 68-53.
کاپلان ، سادوک. (1394). خلاصه روان پزشکی بالینی (ترجمه ف. رضاعی). تهران: انتشارات ارجمند (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2015).
کرمانی، ز.، خداپناهی، م.ک.، و حیدری، م. (1390). ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس امید اشنایدر.فصلنامه روان شناسی کاربردی، 19، 7-2.
کوهساریان، پ. (1387). بررسی تأثیر امیددرمانی بر کاهش افسردگی زنان دیابتیک در مرکزپژوهش‌های دیابت سمنان (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
گل محمدیان، م.، نظری، ح.، و پروانه، آ. (1395). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 2(3) ، 175-167.
محمدی، م.، نوری مقدم، ث.، شهسوارانی، ا.م.، و سبزهآرای. ل. (1392). مقایسة رابطة حرمت خود با سلامت روانی در پیشبینی اضطراب مرگ. مجله علوم روانشناختی، 74، 364-343.
محمودی، ق.، نیاز آذری،ک.، و صنعتی، ط. (1391). ارزیابی سبک زندگی در سالمندان. فصلنامه سلامت خانواده، 3(3)، 54-50 .
مؤمنی، خ. م.، جلیلی، ز.، محسنی، ر.، کرمی، ج.، سعیدی، م.، و احمدی، س. م. (1394). اثربخشی آموزش تابآوری بر کاهش علائم اضطراب نوجوانان مبتلا به بیماری قلبی. مجله تحقیقات بالینی در علوم پیراپزشکی، 4(3)، 119-112.
نامنی، س. (1397). اثربخشی خاطرهگویی به شیوه گروهی بر اضطراب مرگ و امید به زندگی سالمندان مادر شهر سبزوار (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار.
نصیری، ح. ا.، و جوکار، ب. (1387). معناداری زندگی، امید، رضایت از زندگی و سلامت روان در زنان. پژوهش زنان، 6(2)، 176-157.
نوری پور، ر.، علیخانی، م.، حسینیان، س.، سهیلیزاده، س.، و محمدیفر، م. ع. (1394). اثربخشی خاطره پردازی گروهی بر شادکامی و امید به زندگی سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 3، 165-147.
Bos, A. E. R., Huijding, J., Muris, P., Vogel, L. R.R., & Biesheuvel. J. (2010). Global, contingent and implicit self-esteem and psychopathological symptoms in adolescents. Original Research Article Personality and Individual Differences, 48(3), 311-316.
Bowling, A. (2011). Do older and younger people differ in their reported well-being? A national survey of adults in Britian. Family pactice, 28 (2), 145-155.
Burke, B. L., Martens, A., & Faucher, E. H. (2010). Two decades of terror management theory: A meta-analysis of mortality salience research. Personality and Social Psychology Review, 14, 155-195.
Chop w. C., Farrell, G., & Miller, W.C. (2001). Social aspect of againg in nursing care of older person. Philadelphia: McGRAW Hill.
Gailliot, M., schmeichel, B. I, & Baumeister, R .F (2006). Self-regulatory processes defend against the threat of death: Effects of self-control depletion and trait self-control on thoughts and fears of dying. Journal of personality and social psychology,91(1), 49-62.
Kamyab Mansori, Y., Dolatian, M., Shams, J., & Nasiri, M. (2017). Relationship between Death Anxiety and Spiritual Well-Being in Patients with Gynecologic Cancer. Advances in Nursing & Midwifery, 27(2), 28-34.
Leontopoulou, S., & Triliva, S. (2012). Explorations of Subjective Wellbeing and Character Strengths among a Greek University Student Sample. International Journal of Wellbeing, 2(3), 251-270
Lopez, S. J., Snyder, C. R., & Pedrotti, J. T. (2006). Hope: many definitions, many measures. In C. R. Snyder & S. J. Lopz (Eds.), Positive psychological Assessment: A handbook of models and measures.Washington, DC, US: American Psychological Association.
Masten, A. S. (2001). Ordinary magic: Resilience processes in development. American Psychology, 56, 227-238
Roger J. S, Michele, y. w, sue, R, Gail, J., & Josephine, M. C. (2016). Knowing, planning for and fearing death: DO adults with intellectual disability and disability staff differ? Journal of Research in Developmental Disabilities, 4(12), 47-59.
Siedlecki, K. L., Salthouse, T. A., Oishi, S., & Jeswani, S. (2014). The relationship between social support and subjective well-being across age. Social Indicators Research, 117(2), 561-576.
Sinoff, G. (2017). Thanatophobia (Death anxiety) in the elderly: the problem of the Childs inability to assess their own parents' death anxiety state. Journal of Geriatric Medicine, 4, 1-5.
Snyder, C. R. & Peterson, C. (2000). Handbook of hope: the measures & applications. Sandiago: Academic press.
)