The effectiveness of Hope Therapy on Islamic Optimism and Happiness of the Elderly

Document Type : Original Article

Authors

1 department of psychology, Payam Noor University, Tehran, Iran

2 department of psychology, Payam Noor University, Ahwaz, Iran

Abstract

Age-related cognitive changes are inevitable in old ages, but the influence of variables such as education, fluid intelligence, and social components challenge the exact understanding of these changes and no clear picture on normal cognitive changes relative to age could be made. Therefore, the present study aimed to investigate developmental changes in cognitive components (including STM, WM, inhibition, updating, executive performance, and visual-spatial skills) by controlling the mentioned variables after age 60. Samples included people over 55 living in Tehran among whom 201 participants were selected using a purposive sampling method (48 samples aging 55 to 60, 47 samples aging 60 to 65, 52 samples aging 65 to 70, and 54 over 70). All participants finished high school and showed equal operation in intelligence and social participation tests. Forward Digit Span, Backward Digit Span, Kim Karad visual memory test, Stroop, Wisconsin sorting Cards, spatial orientation tasks, and a researcher-developed questionnaire on social activity and relationships were used to collect data. Results showed meaningful differences in all cognitive tasks among elderly groups (60-65, 65-70, and over). Results reported that, after 60, the given cognitive variables decreased in accordance with age, so that as the age increased cognitive performance decreased in all cognitive tasks of the elderly. Based on these results, a clear image was taken about normal changes of cognition in aging and a cognitive rehabilitation package for older people is suggested.

References

الهی، ط.، خسروی، ر.، رشیدی رشت‌آبادی، س.، و اخوان، ا. (1393). امیدواری و مشکلات روانشناختی در سالمندان. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان.  22(93)، 116-125.
 بهاری، ف. (1393). مبانی امید و امیددرمانی (راهنمای امیدآفرینی). تهران: دانژه.
پروانه، ا.، عزیزی، ک.، و کریمی، پ. (1394). اثربخشی امیددرمانی بر افزایش شادکامی سالمندان. روانشناسی پیری، 1(1)، 41-47.
پورعبدل، س.، عباسی، م.، پیروانی، ذ.، و عباسی، م. (1394). رابطه امید به زندگی و بهزیستی روانشناختی با کیفیت زندگی در سالمندان. روانشناسی پیری، 1(1)، 57-65.
جمال­زاده، ر.، و گلزاری، م. (1393). اثربخشی امیددرمانی در افزایش شادکامی و رضایت از زندگی در زنان سالمند مستقر در مرکز سالمندان شهرستان بروجن. فصلنامه علمی پژوهشی زن و جامعه، 5(2)، 31-48.
حسنی، ر. ع.، احمدی، م. ر.، و میردریکوندی، ر. (1390). بررسی رابطه بین خوش‌بینی اسلامی، خوش‌بینی آموخته‌شده سلیگمن و امنیت روانی. روانشناسی و دین، 4(4)، 75-102.
حمزه زاده، م.، باقریان، ف.، و منصوری سپهر، ر. (1391). تأثیر خوش‌بینی بر سوگیری توجه در تعامل با هدف‌داری. دو فصلنامه روانشناسی معاصر، 7 (2)، 41-50.
رادی، ح.، مشایخی، س.، و نوری، ن. ا. (1392). بررسی رابطه خوش‌بینی اسلامی، افسردگی و سبک‌های مقابله با استرس در دانشجویان. روانشناسی و دین، 6 (1)، 29-44.
سلیگمن، م. (1392). شادمانی درونی روانشناسی مثبت در خدمت خشنودی پایدار ( ترجمه م. تبریزی، ر. کریمی، ع. نیلوفری). تهران: دانژه.
شادمان سادات محله، م.، و بافنده قراملکی، ح. (1393، آذر). رابطه امید به زندگی و تاب‌آوری روانشناختی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام‌نور رودسر. مقاله ارائه شده در نخستین همایش ملی علوم تربیتی و روانشناسی مرودشت. 1-6. بازیابی شده از https://www.civilica.com/papers-ASMJ01-0249
صفاری­نیا، م.، و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی واجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاه‌های شهر دبی. مجله سالمندی ایران. 12(4)، 493- 482.
علاالدین، ز. (1387). بررسی تأثیر امیددرمانی بر میزان افسردگی دانشجویان دختر دانشگاه اصفهان (پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی چاپ نشده). دانشگاه اصفهان، اصفهان.
علی­پور، ا.، و نوربالا، ا. ع. (1378). بررسی مقدماتی پایایی و روایی پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دانشجویان دانشگاه‌های تهران. فصلنامه اندیشه و رفتار، 5 (1و2)، 55-64.
قاسمی، ا.، عابدی، ا.، و باغبان، ا. (1388). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریه امید اسنایدر بر میزان شادکامی سالمندان. مجله دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی دانشگاه آزاد اصفهان واحد خوراسگان، 3(12)، 45-56.
گیتی‌قریشی، ا. ا. (1388). سطح امیدواری در دانشجویان سال اول و سال آخر رشته روان‌شناسی. اندیشه و رفتار، 12 (3)، 45-56.
مگیار_ مویی، ج. ال. (1391). فنون روانشناسی مثبت­گرا راهنمای درمانگران (ترجمه فرید براتی سده). تهران: رشد. (تاریخ انتشار به زبان اصلی 2009)
موید قاعدی، ط.، و قربان شیرودی، ش. (1395). اثربخشی امیدرمانی گروهی بر افسردگی، احساس تنهایی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر. فصلنامه سلامت روانی کودک، 3(2)، 65-76.
نجفی، م.، احدی، ح.، سهرابی، ف.، و دلاور، ع. (1394). مدل پیش‌بینی رضامندی زندگی بر اساس سازه‌های روانشناسی. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی، 6(21). 31-59.
نوری، ن. ا.، و جان بزرگی، م. (1392). رابطه خوش‌بینی از دیدگاه اسلام با افکار اضطرابی و افکار فراشناختی نگرانی (فرانگرانی). روانشناسی و دین، 6(4)، 63-79.
نوری، ن. ا.، و سقای بی‌ریا، ن. (1388). بررسی رابطه بین خوش‌بینی سرشتی و خوش‌بینی از دیدگاه اسلام با رضایت‌مندی از زندگی. روانشناسی و دین، 2(3)، 29-68.
ورعی، ح.، عسکری­زاده، ق. و باقری، م. (1396). مقایسه مؤلفه‌‌های بهزیستی معنوی با شادکامی و سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر و حوزه‌های علمیه شهر کرمان. پژوهش در دین و سلامت، 3(3)، 55-67.
هفرن، ک.، و بونیول، ای. (1397). روانشناسی مثبت­نگر: نظریه­ها، پژوهش­ها و کاربست­ها. (ترجمه محسن زندی و محمدتقی تبیک). قم: موسسه فرهنگی دارالحدیث. (تاریخ انتشار به زبان اصلی 2014)
Aladdin, G. (2009). The effect of Hope Therapy on Depression in Female Students of Isfahan University (Unpublished Master`s thesis). University of Isfahan, Isfahan. [Persian]
Alipoor, A., & Noorbala, A. A. (1999). A Preliminary Evaluation of the Validity and Reliability of the Oxford Happiness Questionnaire in Students in the Universities of Tehran. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology, 5 (1 and 2), 55-66. [Persian]
Argyle, M., Martin, M., & Lu, L. (1995). Testing for stress and happiness: The role of social and cognitive factors. In C. D. Spielberger, I. G. Sarason, J. M. T. Brebner, E. Greenglass, P. Laungani, & A. M. O'Roark (Eds.), Series in stress and emotion: Anxiety, anger, and curiosity, Vol. 15. Stress and emotion: Anxiety, anger, and curiosity (pp. 173-187). Philadelphia, PA, US: Taylor & Francis.
Bahari, F. (2014). The Basics of Hope and Hope Therapy (A Guide to Hope). Tehran: Danger. [Persian]
Bryant, F. B. & Cvengros, J. A. (2004). Distinguishing hope and optimism: Two sides of a coin, or two separate coins? Journal of Social and Clinical Psychology, 23, 273-302. doi: 10.1080/17439760701409546.
Elahi, T., Khosravi, R., Rashidi Rashtabadi, S., & Akhavan, A. (2014). Hopefulness and Mental Disorders in the Elderly. Journal of Zanjan University of Medical Sciences and Health Services, 22(92), 116-125. [Persian]
Ferrand, M. P. (2014). Interacting Effects of Multiple Roles on Women's Health. Journal of health and social behavior, 22, 216-236. DOI: 10.1300/J013v15n01_02
Garcia, J. A., & Sisin, K. G. (2012). Locus of hope and subjective well-being. International Journal of Research Studies in Psychology, 1(3), 53-58. doi: 10.5861/ijrsp.2012.297
Ghasemi, A., Abedi, A., & Baghban, A. (2010). The Impact of Group Education Based on Snyder's Hope Theory on the Rate of Happiness in Elderly's Life. Knowledge and Research in applied psychology, 41, 17-40. [Persian]
Ghezelseflo, M., & Esbati, M. (2013). Effectiveness of Hope-oriented Group Therapy on Improving Quality of Life in HIV Male Patients. Social and Behavioral Sciences, 84, 534–537. doi: 10.1016/j.sbspro.2013.06.599.
Giti Ghoreishi, A. S. (2010). The level of hope in freshman and senior year psychology students. Journal of Andisheh va Raftar, 3(12), 45-56. [Persian]  
Groopman. J. (2005). The Anatomy of Hope: How People Prevail in the Face of Illness. New York Times. Best Seller, USA.
Hamzadeh, M., Bagherian, F., & Mansouri Sepehr, R. (2012). The effect of optimism on attentional bias in interaction with goal setting. Contemporary Psychology Quarterly, 7(2), 41-50. [Persian]
Hasani, R. A., Ahmadi, M. R., & Merediccondi, R. (2011). Investigating the Relationship between Islamic Optimism, Seligman's Learned Optimism, and Psychological Security. Psychology and Religion, 4 (4), 75-102. [Persian]
Hefferon, K., & Boniwell, I. (2011). Positive psychology: Theory, research and applications. Maidenhead, Berkshire, England: McGraw Hill Open University Press. [Persian]
Jamalzadeh, R. Golzari, M. P. (2013). The Effectiveness of Hope Therapy on Increasing Happiness and Life Satisfaction in Elderly Women Residing in the Elderly Center of Borujen. Quarterly Journal of Women and Society, 5(2), 31-48. [Persian]
Magyar_Moye, J. L. (2009).Positive Psychology Techniques Guide to Therapists. Tehran: Roshd. [Persian]
Moayed Ghaedi, T., & Ghorban Shiroodi, S. (2016). The Efficacy of Group Hope
Therapy on Depression, Loneliness, and Self-Efficacy in Female Students. Quarterly Journal of Child Mental Health, 3(2), 65-75. [Persian] 
Mollaoğlu, M., & Tuncay, F. Ö. (2010). Mobility disability and life satisfaction in elderly people. Archives of Gerontology and Geriatrics, 51(3), 115-119.
Najafi, M., Ahadi, H., Sohrabi, F., & Delavar, A. (2016). The Predictive Model of Life Satisfaction Based on Positive Psychology Constructs. Clinical Psychology Studies, 6(21), 31-59. [Persian]
Noori, N. A., & Janbozorgi, M. (2014). The Relationship between Optimism in Islam and Anxiety and Metacognitive Thoughts, Journal of Religion Psychology, 6(4), 63-79. [Persian]
Noori, N. A., & Saghaee Biriya, N. (2010). Investigation of the Relationship Between Natural Optimism and Optimism from the Islamic Perspective with Life Satisfaction. Journal of Religion Psychology, 2(3), 29-68. [Persian] 
Oliver, A., Tomas, J. M., Rodriguez, J. M. (2017). Dispositional hope and life satisfaction among older adults attending lifelong learning programs. Archives of Gerontology and Geriatrics, 72, 80-85. doi: 10.1016/j.archger.2017.05.008.
Parvaneh, E., Azizi, K., Karimi, P. (2015). The Effectiveness of Hope-Therapy on the Enhancement of Happiness in Elderly. Aging Psychology, 1(1), 41-47. [Persian]
Pourabdol, S., Absasi, M., Pirani, Z., Abbasi, M. (2015). The Relationship Between life Expectancy and Psychological well-Being with Quality of Life in the Elderly. Aging Psychology, 1(1), 57-65. [Persian]
Raddy, H., Mashayekhi, S., Noori, N. A. (2012). Investigating the relationship between Islamic optimism, depression and coping styles in students. Psychology and Religion, 6(1), 29-44. [Persian]
Sabzmeydani, F. (2017).  Group Hope Therapy Effectiveness on Feeling of Loneliness in Elderly Women.  Journal of Applied Psychology & Behavioral Science. 2 (2), 60-63. Available online at http://www.japbs.com
Saffarinia, M., Dortaj, A. (2018). Effect of Group Logotherapy on Life Expectancy and Mental and Social Wellbeing of the Female Elderly Residents of Nursing Homes in Dubai. Salmand: Iranian Journal of Ageing, 12(4), 482-493. [Persian]
Seligman, M. S. (2013). The Inner happiness of positive psychology in the service of enduring happiness. Tehran: Danger. [Persian]
Shadman sadat Mahaleh, M., Bafandeh Gharamaleki, H. (2014, December). The Relationship between Life Expectancy and Psychological Resilience in Male and Female Students of Payame Noor Roodsar University. Paper presented at the first National Conference on Educational Sciences and Psychology in Marvdasht. Retrieved from https://www.civilica.com/papers-ASMJ01-0249. [Persian]
Snyder, C.R. (2000). The psychology of hope: you can get there from here. USA: Free Press.
Snyder، C. R. (2002). Hope theory: Rainbows in the mind. Psychological Inquiry, 13(4), 249-275. http://dx.doi.org/10.1207/S15327965PLI1304_01
Snyder, R. Anderson, J. (1991). Hope and health: measuring the will and ways handbook of social and clinical Psychology: the Health Perspective. New York: program press.
Snyder, C. R., Ritschel, L. A., Rand, L. K. and Berg, C. J. (2007). Balancing Psychological Assessments: Including Strengths and Hope in Client Reports. Journal of Clinical Psychology, 62(1), 33-46. DOI: 10.1002/jclp.20198
Snyder،C.R. (1991).  Reality Negotiation and Excuse – making. In C. R. Snyder and D. R. Forsyth (Eds.). Handbook of social and clinical psychology: The health perspective. Elmsford, NY: Pergamum.
Stavrova, O., Fetchenhauer, D., Schlosser, T. (2013). Why are religious people happy? The effect of the social norm of religiously across countries. Social Science Research, 42(1), 90-105.
Varee, H., Askarzadeh, G., Bagheri, M. (2017). Comparing Spiritual Well-being, Happiness, and General Health Among University and Seminary Students. Journal of Research on Religion and Health, 3(3), 55-67. [Persian]
Veenhoven, R. (2009). How do we assess hoe happy we are? Tenets, implications and tenability of three theories. In Amitava Krishna Dutt & Benjamin Radcliff (Eds.). Happiness, Economics and Politics: Towards a Multi-Disciplinary Approach. Edward Elgar.
Wang, W., Li, J., Sun, G., Cheng, Z., (2017) Achievement goals and life satisfaction: The mediating role of perception of successful agency and the moderating role of Emotion reappraisal, Psychology: Reflex and Review, 30-35. Doi: 10.1186/s41155-017-0078-4.

Files

History

  • Receive Date: 21 August 2019
  • Revise Date: 26 August 2019
  • Accept Date: 28 September 2019

Share

How to cite

Statistics