ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی درمان وجودی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ در سالمندان
در سالهای اخیر جمعیت سالمندان بطور چشمگیری افزایش یافته است است. جامعهی سالمندان به دلیل کاهش فعالیت و تحرک، از دست دادن دوستان و نزدیکان، کاهش حمایتهای اجتماعی، ضعف و ناتوانیهای جسمی و انزوای اجتماعی، احساس تنهایی و اضطراب مرگ بیشتری را تجربه میکنند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان وجودی بر احساس تنهایی و اضطراب مرگ در سالمندان انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیهی سالمندان مرکز ئارا شهر سنندج بود. ابتدا پرسشنامههای احساس تنهایی و اضطراب مرگ توسط کلیهی سالمندان تکمیل گردید و از بین سالمندانی که نمرهی برابر یا بالاتر از نقطهی برش در پرسشنامههای احساس تنهایی و اضطراب مرگ کسب کرده بودند، 30 نفر به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) جایگزین گردیدند. سپس برنامه درمان وجودی، طی دهجلسهی شصت دقیقهای برای گروه آزمایش اجرا گردید و طی این مدت گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان برنامه آموزشی، پرسشنامهها مجدداً برای هر دو گروه به عنوان پسآزمون اجرا گردید. دادهها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که درمان وجودی موجب کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ در گروه آزمایش شده است. در نتیجه لزوم کاربست درمانهای متمرکز بر مشکلات خلقی و عاطفی سالمندان به ویژه کاهش احساس تنهایی و اضطراب مرگ ضروری میباشد.
https://jap.razi.ac.ir/article_343_6478d981c956663bf5034d95346faf2f.pdf
2016-05-21
12
1
درمان وجودی
احساس تنهایی
اضطراب مرگ
سالمندان
اسماعیل
صدری دمیرچی
araz_sadri@yahoo.com
1
استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده-ی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران؛
LEAD_AUTHOR
شکوفه
رمضانی
araz.sadri@gmail.com
2
کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشکده ی علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران.
AUTHOR
اصــغری، ن.، علــی اکبــری، م.، و دادخــواه، ا. (1391). معنادرمــانی گروهی به عنوان روش توانبخشی کاهش افسردگی زنان سـالمند.مجلهی مطالعات ناتوانی، 2(38)، 31-1.
1
حسنآبادی، ح. (1385). مقایسه میزان اثربخشی سه روش گروه درمانی (عقلانی-عاطفی، وجودی-انسان گرایانه، معنوی-مذهبی) در افزایش عزت نفس زندانیان مرد زندان مرکزی مشهد (پایاننامه دکترای چاپ شده). دانشگاه تربیت معلم، تهران.
2
دهشیری، غ. ر.، برجعلی، ا.، شیخی، م.، و حبیبی عسکرآباد، م. (1387). ساخت و اعتباریابی مقیاس احساس تنهایی در بین دانشجویان. فصلنامة روانشناسی، 12(47)، 296-282.
3
رنجبران، ش.، کیانی، ل.، زارع، م.، و شایقیان، ز. (1394). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی زنان سالمند مقیم سرای سالمندان. مجلهدانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی،16(3)، 40-28.
4
سادوک.، ب. ج.، سادوک.، و. آ.، و روئیز.، پ. (1387). خلاصهی روان پزشکی: علوم رفتاری/روانپزشکی بالینی (ترجمه ف. رضاعی). تهران: انتشارات ارجمند. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2007)
5
سودانی، م.، شجاعی، م.، و نیسی، ع. (1391). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی مردان بازنشسته. مجله پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری، 1(2)، 54-43.
6
عنظری، م و ضرغامی، س. (1388). روان درمانی وجودی: درمان فردی و گروهی. تهران: نشر پازینه.
7
فخـار، ف.، نـوابینـژاد، ش.، و فروغـان، م. (1387).تـأثیر مشـاورهی گروهی بـا رویکـرد معنادرمـانی بـر سـطح سـلامت روان زنـان سالمند. مجلهی سالمندی ایران، 3(7)، 67-58.
8
فرانکل، و. (1386). انسان در جستجوی معنی (ترجمه ا. معارفی). تهران: انتشارات دانشگاه تهران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 1967)
9
قربانعلیپور، م.، و اسماعیلی، ع. (1391). تعیین اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب مرگ در سالمندان. فرهنگ مشاوره، 3(9)، 68-53.
10
قلیزاده، الف.، و شیروانی، ی. (1389). عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی با نرخ رضایت از زندگی سالمندان شهر اصفهان. مجله جامعهشناسی کاربردی،21(37)، 82-69.
11
کجباف، م.، قاسمیاننژاد جهرمی، ع.، و احمدی فروشانی، ح. (1394). تأثیر گروه درمانی معنوی و وجودی بر میزان افسردگی، اضطراب مرگ و باور به ادامهی حیات پس از مرگ با تکیه بر گزارشهای افراد تجربه کنندهی مرگ در دانشجویان. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 4(16)، 13-4.
12
میرزائی، م.، و قهفخری، م. ش. (1386). جمعیتشناسی سالمندان در ایران بر اساس سرشماریهای 1385-1335. مجله سالمندى ایران،2(5)، 326-321.
13
نادی، ف.، و اسماعیلی، ا. (1388). رابطهی اضطراب مرگ و اندیشهپردازی خودکشی با احساس ذهنی بهزیستی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز.یافتههای روانشناسی، 9(18)، 3313-3308.
14
نوحی، ع.، کریمی.، و ایرانمنش، ص. (1392). مقایسه ترس از مرگ در سالمندان ساکن منازل با سالمندان ساکن سرای سالمندان شهر اصفهان. مجله سالمندی ایران،8(31)، 31-24.
15
همتی علمدارلو، ق.، دهشیری، غ.، شجاعی، س.، و حکیمیراد، ا. (1388). مقایسه احساس تنهایی و سلامت عمومی در سالمندان ساکن خانواده و سرای سالمندان مناطق شمال شهر تهران.مجلهی سالمند ایرانی،3(8)، 557-564.
16
Abdel-Chalk, A.M. (2009). Why do we fear death? The construction and validation of the reasons for death fear scale. Death Studies, 26(8), 669-680.
17
Abitov Ildar, R., & Gorodetskaya Inna, M. (2016). Self-Regulation and Experience of Loneliness of Elderly People Who Live in Social Care Residences. International Journal of Environmental and Science Education, 11(6), 1021-1029.
18
Alpass, F. M., & Neville, S. (2010). Loneliness, Health and Depression in older males. Journal Aging &Mental health, 7(23), 212-216.
19
Asakawa, K., Feeny, D., Senthilselvan, A., Johnson, J. A., & Rolfsonm D. (2009). Do the determinants of health differ between people living in the community and in institutions? Social Science & Medicine. 69(3), 345-53.
20
Asher, S.R., & Wheeler, V.A. (1985). Children’s loneliness: A comparison of rejected and neglected peer status. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 53(2), 500-505.
21
Breitbar, W., Gibson, C. & Berg, A. (2004). Psychotherapeutic intervention at the end of life: a focus on meaning and spirituality. The Journal of lifelong in Psychiatry, 49(6), 336-372.
22
Chiang, K.J., Chu, H., Chang, H.J., Chung, M.H., Chen, C.H., Chiou, H.G., & Chou, K.R. (2009). The effect of reminiscence therapy on psychological well-being, depression, and loneliness among the institutionalized aged. Journal of geriatric psychiatry, 25(4), 380-388.
23
Chop W.C., Farrell, G., & Miller, W.C. (2001). Social aspect of aging in Nursing care of older person. Philadelphia: McGraw Hill. p. 1115-1129.
24
Corey, G. (2005). Theories and Practice of Counseling and Psychotherapy (7th Ed.). New York: Brooks/Cole.
25
Corey, G., & Corey, M. (1992). Group Techniques (2nd Ed.). New York: Brooks/Cole.
26
Corsini, R.J. (2008). Handbook of Innovative Therapies(2nd Ed.). New York: John Wiley.
27
Dams, K., Sanders, S., & Auth, E. (2004). Loneliness and depression in independent living retirement communities: risk and resilience factors. Aging and Mental Health, 8(1), 475-485.
28
Ditommaso, E., & Spinner, B. (1997). Social and emotional loneliness. Personality and Individual Differences, 22(2), 417-427.
29
Fountoulakis, K. N., Siamouli, M., Magiria, S., & Kaprinis, G. (2008). Late-life depression, religiosity, cerebrovascular disease, cognitive impairment and attitudes towards death in the elderly: Interpreting the data. Medical hypotheses, 70(3), 493-496.
30
Gailliot, M., Schmeichel, B. J., & Baumeister, R. F. (2006). Self-regulatory processes defend against the threat of death: Effects of self-control depletion and trait self-control on thoughts and fears of dying. Journal of personality and social psychology, 91(1), 49-62.
31
Gire, J. T. (2002). How Death Imitates Life: Cultural Influences on Conceptions of Death and Dying. In W. J. Lonner, D. L. Dinnel, S. A. Hayes, D. N. Sattler (Eds.). Online Readings in Psychology and Culture. Center for Cross Cultural Research. Bellingham: Western Washington University.
32
Henrich, L.M., & Gullone, E. (2006). The clinical significance of loneliness: a literature review. Clinical Psychology Review, 26(1), 695-718.
33
Kaisa, E., Sirpa, H., & Irma, N. (2016). Is Loneliness Associated with Malnutrition in Older People? International Journal of Gerontology, 10(1), 43-45.
34
Kim. S., & Park, K. S. (2016). A Meta-Analysis on Variables related to Death Anxiety of Elderly in Korea. Korean Journal of Adult Nursing, 28(2), 156-168.
35
Korte, P.D. (1985). Registered nurses' anxiety about the process of dying and death: A research study. The American journal of hospice care, 2(4), 27-30.
36
Lee, D. T. F., Woo, J., & Mackenzie, A. E. (2002). A review of older people’s experiences with residential care placement. Journal of Advanced Nursing, 37(1), 19-27.
37
Leibing, A., Guberman, N., & Wiles, J. (2016). Liminal homes: Older people, loss of capacities, and the present future of living spaces. Journal of Aging Studies, 37(2), 10–19.
38
Lester, A. (1994). Death Anxiety Handbook. Washington: Taylor and Francis.
39
Luo, Y., & Waite, L. J. (2014). Loneliness and Mortality among Older Adults in China. The Journals of Gerontology Series B: Psychological Sciences and Social Sciences, 69(4), 633–645.
40
Madnawat, A. V. S, & Kachhawa, P. S. (2007). Age, gender, and living circumstances: Discriminating older adults on death anxiety. Death Studies, 31(8), 763-769.
41
May, R. (1977). The meaning of anxiety (Rev. Ed.). New York: Norton.
42
Mclnnis, G. J., & White, J. H. (2001). A phenomenological Exploration of Loneliness in the older Adult. Archives of psychiatric Nursing, 20(3), 128-139.
43
Rebecca, P., & Jiaqing, O. (2011). Association Between Caregiving in Life, Life Satisfaction and Quality of life, Beyond 50 in an Asian Sample: Age as a Moderator. Social Indicators Research, 108 (3), 525-534.
44
Roger J. S, Michele, Y. W, Sue, R., Gail, J., & Josephine, M. C. (2016). Knowing, planning for and fearing death: Do adults with intellectual disability and disability staff differ?Journal of Research in Developmental Disabilities,49(12), 47–59.
45
Routasalo, P.E., Savikko, N., Tilvis, R.S., Strandberg, T.E., & Pitkala, K.H. (2006). Social contacts and their Relationship to Loneliness among people- a population Based study. Gerontology, 52(2), 181-187.
46
Sadock, B.J., & Sadock, V.A. (Eds). (2007). Kaplan & Sadock’s Synopsis of Psychiatry. Lippincott Wilkins: Wolters Kluwer.
47
Saini, P., Patidar, A. B., Kaur, R., Kaur, M., & Kaur, J. (2016). Death Anxiety and Its Associated Factors among Elderly Population of Ludhiana City Punjab. Indian Journal of Gerontology, 30(1), 101-110.
48
Snyder, C. R., & Ingram, R. E., (2000). Handbook of psychological change. New York: John Wiley and sons.
49
Speke, V., Nyklicek, I., Cuijpers, P., & Pop, V. (2008). Predictor of Outcome of group and internet based cognitive behavior therapy. Journal of Affective Disorder, 9(4), 97-137.
50
Stancliffe, J. R., Wiese, M. Y., Read, s., Jeltes, G., & Clayton, M. J. (2016). Knowing, planning for and fearing death: Do adults with intellectual disability and disability staff differ. Research in Developmental Disabilities, 49(4), 47–59.
51
Udo, C., Melin-Johansson, C.H., & Danielson, E. (2011). Existential Issues Among Health Care Staff in Surgical Cancer Care Discussions in Supervision Sessions. European Journal of Oncology Nursing, 15(3), 447-453.
52
Werner, S., & Dimitris, M. (2015). The lost Gemeinschaft: How people working with the elderly explain loneliness. Journal of Aging Studies, 33(2), 1–10.
53
Whelen, S. M., Heather, B., Michelle Feltz , R., & Whelen, M. (2016). Loneliness among People with Spinal Cord Injury: Exploring the Psychometric Properties of the 3-item Loneliness Scale. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, 97(10), 1728-1734.
54
Winningham, R., & Pike, N. (2007). A cognitive intervention to enhance institutionalized older adults’ social support networks and decrease loneliness. Aging & mental health, 11(6), 716-721.
55
Yalom, I. D., & Vinograd, J. D. (1988). Bereavement group: Techniques and Themes. International Journal of Group Psychotherapy, 38(3), 419-445.
56
ORIGINAL_ARTICLE
پیش بینی شادکامی بر اساس الگوی پنج عاملی شخصیت و باورهای فراشناخت در سالمندان
سالمندی دورهی اجتنابناپذیری از زندگی هر فرد است که شناخت و واکنش صحیح نسبت به آن میتواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد. کیفیت زندگی خوب با شادکامی ارتباط دارد. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی شادکامی براساس الگوی پنج عاملی شخصیت و باورهای فراشناخت در سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است و نمونهی تحقیق شامل 200 نفر از سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهر تهران در سال 1394 بود که به روش نمونهگیری خوشهای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامههای شادکامی آکسفورد، شخصیت نئو (فرم کوتاه) و باورهای فراشناخت (MCQ-30) بود که شرکتکنندگان در پژوهش تکمیل کردند. به منظور تحلیل دادههای آماری از روش همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. نتایج روشهای آماری، همبستگی منفی و معناداری بین روانرنجورخویی با شادکامی و همبستگی مثبت و معناداری بین برونگرایی و شادکامی نشان داد. همچنین از بین زیرمقیاسهای باورهای فراشناخت، باورهای مثبت در مورد نگرانی رابطهی منفی و معناداری را با شادکامی نشان داد. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود کهروانرنجورخویی، برونگرایی و باورهای مثبت در مورد نگرانی از پیشبینهای مهم شادکامی به شمار میآیند. برونگرایی و روانرنجورخویی 9/30 درصد از واریانس شادکامی و باورهای مثبت در مورد نگرانی 3/6 درصد از واریانس شادکامی را تبیین میکند.
https://jap.razi.ac.ir/article_497_f808bcac1f100bab52f8bb66c1979ede.pdf
2016-05-21
22
13
الگوی پنج عاملی شخصیت
باورهای فراشناخت
شادکامی
سالمندان
صدیقه
قیطانچی
mahzad.gheitanchi@yahoo.com
1
کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، ایران
LEAD_AUTHOR
حسین
ابراهیمی مقدم
hem-psy@yahoo.com
2
استادیار گروه روان شناسی، دانشکده ی روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، ایران
AUTHOR
خانیپور، ا. (1391). پایائی و روایی پرسشنامه شخصیتی (NEO-FEI). فصلنامه تخصصی روانسنجی، 2، 21-15.
1
شکرکن، ح. حسینی، ف. نعامی، ز. (1392). تعیین روابط ساده و چندگانه ویژگیهای پنج عامل شخصیت با نگرشهای سه گانه شغلی در کارکنان. پژوهشهای روانشناختی، 16(1)، 56-43.
2
شیرینزاده دستگیری، ص. (1387). بررسی ساختار عاملی، روایی و اعتبار پرسشنامه فراشناخت (MCQ-30). مجله روانشناسی، 48، 461-445.
3
صالحی، ن. (1391). مقایسه باورهای فراشناخت و نگرانی در افراد مبتلا به افسردگی وسواسی اجباری و افراد سالم (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده) دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.
4
عسکری، م. (1389). سلیگمن و خیام. خبر نامه انجمن روانشناسی ایران، 4 .
5
علیپور، ا.، و آگاه هریس، م. (1386). اعتبار و روائی فهرست شادکامی اکسفورد در ایرانیها. فصلنامه روانشناسان ایرانی، 3(12) 298-287.
6
غیائی، ن. (1391). رابطه شیوههای فرزندپروری و ویژگیهای شخصیت با شادکامی در دانشجویان (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.
7
فرانکلین، س. (1389). روانشناسی شادکامی: زندگی انسانی خوب (ترجمه ج. نجفی زند). تهران: سخن. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2010)
8
گروسی فرشی، م.، مانی، ا.، و بخشیپور، ع. (1385). ارتباط بین ویژگیهای شخصیتی و احساس شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه تبریز. فصلنامه روانشناسی دانشگاه تبریز، 1(1)، 158-143.
9
محسنی، ن. (1393). نظریهها در رواشناسی رشد. تهران: جاجرمی.
10
مغانلو، م.، و آگیلار- وفایی، م. (1388). رابطه عوامل و وجوه الگوی پنج عاملی شخصیت با شادکامی و سلامت روانی و جسمانی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 15(3)، 299-290.
11
هومن، ح. (1370). استنباط آماری در پژوهش رفتاری. تهران: دیبا.
12
Argyle, M. (1997).Is happiness a cause of health? Psychology & health, 12(6), 769-781.
13
Barick, M. R., & Mount, M. K. (1991). The big five personality dimension and job performance. Journal of Personality Psychology, 44, 1-26.
14
Berbner J. (1995). Happiness and personality. Personality & Individual Drifferences, 25, 279-296.
15
Carr, A. (2004). Positive psychology: the science of happiness and human strengths (2th Ed.). New York, NY: Brunner–Routledge.
16
Cohen, M. A., Fredrickson, B. L., Brown, S. L., & Mikels, J. A. (2009). Positive emotions increase kife satisfaction by building resilience. American psychological association, 3, 361-368.
17
Costa, P. T., & McCrae, R. R. (1992). Normal personality assessment in clinical practice: The NEO personality inventory, psychological assessment. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 7, 5-13.
18
Deneve, K., & Cooper, H. (1998). The happy personality: Ameta-analysis of 137 personality traits and subyective well-being. Psychological Bulletin, 124, 197-229.
19
Fararouei, M., Brown, I. J., Akbartabar, M., & Haghighi, R. (2013). Happiness and health behavior in Iranian adolescent girls. Journal of Adolescent, 36, 1187-1192.
20
Farnham, A. & cheng, H. (2002). Personality as predictor of mental health and happiness in the fast and west. Personality and Individual Differences, 27, 309-403.
21
Graham, C. (2008). Happiness and health: Lessons of question for public policy. Health Affairs, 27(1), 72-87.
22
Hills, P., & Argyle, M. (1998). Positive moods derived from leisure and their relationship to Happiness and personality. Personality and individual differences, 36, 64-73.
23
John, O. P., Nauman, L. P., & Soto, C. J. (2008). Paradiym shift to the integrative big five trait taxonomy: history, measurement and conceptual tissue. In j. Robbins, & E. pervin (Eds.), handbook of Personality: theory and research (pp.14-158). NewYork: NY: Guilford press.
24
Katsaiti, M. S. (2011). Obesity and Happiness. Applied Economics, 44(31), 4101-4114.
25
McGrac, R. R., & Costa, P. T. (1991). Adding Liebe and Arbeit: The ful five- factor model and Well- being. Personality and Social Psychology Bulletin, 3, 173-175.
26
McGrac, R. R., & Costa, P. T. (1985). Openness to experience. In R. Hogan & W. H, Jones (Eds.), Perspectives in personality (pp.145-172). Greenwich, CT: JAI Press.
27
Myers, D. G., & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6, 10-19.
28
Natvig, G. K., Albrektsen, G., & Qvarnstrom, U. (2003). Associations between Psychological factors and happiness among school adolescents. International Journal of Nursing Practice, 9(3), 166-175.
29
Nolen-Hoeksema, S. (1991). Responses to depression and their effects on the duration of depressive episoders. Journal of Abnormal Psychology, 100, 569-582.
30
Papageoryiou, C., & Wells, A. (Eds.). (2004). Depressive nomination: Nature, therapy and treatment. Chichester, UK: Wiley.
31
Pisinger, C., Toft, U., Aadahl, M., Glumer, C., & Jorgensen, T. (2009). The relationship between lifestyle and selfreported health in a general population The Inter 99 study. Preventive Medicine, 49, 418-423.
32
Seligman, M. E.P. (2002). Authentic Happines. New York: Free press.
33
Seman, T. E., & Adler, N. (1998). Older Americans: Who will they be? National forum. 78(2), 26-35.
34
Spasojevic, J., Alloy, L. B., Abramson, L. Y., Maccoon, D., & Robinson, M. S. (2004). Reactive rumination: outcomes, mechanisms, and developmental antecedents. In C. Papageorgiou & A. Wells (Eds), Depressive rumination: Nature theory and treatment (pp.43-59). Chichester, UK: Wiley.
35
Templer, K. J. (2012). Five favtor model of personality and job satisfaction: the importance of agreeableness in a tight and collectivistic Asian society. Applied Psychology, 61, 114-129.
36
Veenhoven, R. (2008). Healthy happiness: effects of happiness on physical health and the consequences for preventive health care. Journal of Happiness Studies, 9(3), 449-469.
37
Wells, A. (2000). Emotronal disorders and metacognition: Innovative cognitive therapy. Chichester: wiley.
38
Wells, A. (2009). Metacognitive therapy for anxiety and depression. New York: Guilford press.
39
Wells, A., & Cartwright-Hatton, S. (2004). A short form of the Metacongnitions Questionnaire: Properties of the MCQ30. Behaviour Research and Therapy, 42, 385-396.
40
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه ی اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو بر شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت روان و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون
هدف پژوهش حاضر مقایسهی اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو در بهبود شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامتروان و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پارکینسون بود. طرح این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی بود. جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیهی سالمندان مبتلا به پارکینسون مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در سال 1394 بودند که از میان آنها تعداد 42 بیمار، به شیوهی نمونهگیری در دسترس به عنوان نمونهی پژوهش انتخاب شدند و به تصادف به سه گروه ماساژدرمانی (14نفر)، تکنیک الکساندر (14نفر) و دوساهو (14نفر)، گمارش شدند. پرسشنامههای شادکامی آکسفورد آرگایل، سازگاری اجتماعی حسینی و مقتدر، امید بزرگسال اشنایدر و همکاران، سلامت عمومی 28 سوالی کاویانی و همکاران، و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. دادهها توسط تحلیل کواریانس چندمتغیره، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین اثربخشی سه مداخلهی پژوهش بر متغیرهای وابسته، در مرحلهی پسآزمون، تفاوت معناداری دیده نمیشود ولی در مرحلهی پیگیری، دوساهو نسبت به سایر مداخلات پژوهش، اثربخشی بیشتری بر میزان شادکامی داشته است. براساس نتایج این پژوهش، درمان دوساهو نسبت به سایر درمانهای مشابه، میتواند به عنوان درمان مؤثرتری در افزایش شادکامی در بلند مدت محسوب گردد.
https://jap.razi.ac.ir/article_524_d963067f1ec2efae39c60d5a4fe11d4d.pdf
2016-05-21
35
23
ماساژدرمانی
تکنیک الکساندر
دوساهو
سلامت
بیماری پارکینسون
طاهره
پورکمالی
tahereh.pourkamali@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری روانشناسی دانشگاه اصفهان ، اصفهان، ایران
AUTHOR
فریبا
یزدخواستی
f.yazdkhasti@edu.ui.ac.ir
2
دانشیار دانشکده روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
عریضی
dr.oreizi@edu.ui.ir
3
استاد روانشناسی ،دانشکده روانشناسی ،دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
AUTHOR
احمد
چیت ساز
4
متخصص مغز و اعصاب و عضو هیات علمی دانشکده پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
AUTHOR
ابراهیمی، ا.، مولوی، ح.، موسوی، غ.، برنامنش، ع.، و یعقوبی، م. (1386). ویژگیهای روان سنجی، ساختارعاملی، نقطه برش بالینی، حساسیت و ویژگی پرسشنامه سلامت عمومی28 سؤالی(GHQ-28) در بیماران ایرانی مبتلا به اختلالات روانپزشکی. تحقیقات علوم رفتاری، 5(1)، 12-5.
1
حسینی، س.، و مقتدر، ل. (1388). اثربخشی آموزش راهبردهای مقابله با استرس بر سازگاری اجتماعی. اندیشه و رفتار، 12، 73-66.
2
حسینییان، س.، قاسم زاده، س.، و نیکنام، م. (1390). پیش بینی کیفیت زندگی معلمان زن براساس متغیرهای هوش هیجانی و هوش معنوی. فصلنامه مشاورهی شغلی وسازمانی، 3(9)، 60-42.
3
رئوفی، م. ب. (1380). بررسی کارایی روش توانبخشی روانی دوساهو بر کاهش افسردگی گروهی از مبتلایان به اختلال افسردگی اساسی (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران.
4
ریگی کوته، ب.، و احمدی فروشانی، س.ح. (1392). فراتحلیل اثربخشی مداخلات روانشناختی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مزمن. مجلهی روان تنی، 5(1)، 56-47.
5
ریگی کوته، ب.، و یزدخواستی، ف. (1392). بررسی اثر بخشی روانی به شیوه دوساهو بر کاهش میزان شدت خستگی، اضطراب، استرس و ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS)در شهر اصفهان. پژوهش در علوم توانبخشی، 9(3)، 458-445.
6
عابدی، م. ر.، میرشاهجعفری، س. ا.، و لیاقتدار، م. ج. (1385). هنجاریابی پرسش نامه شادکامیآکسفورد در دانشجویان دانشگاه های اصفهان. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 12(2)، 100-95.
7
علی اکبری دهکردی، م.، دادخواه، ا.، مهردادفر، ف.، محتشمی، ط.، و کردستانی، د. (1390). بررسی اثربخشی توانبخشی روانی دوساهو بر تعامل اجتماعی و مولفههای آن در کودکان فلج مغزی. فصلنامه ایرانی کودکان استثنایی، 11(3)، 18-5.
8
کاویانی، ح.، موسوی، ا.س.، و محیط، ا. (1380). مصاحبه و آزمونهای روانی. تهران: انتشارات سنا.
9
هاتون، ج،. کرک، پ. م.، سالکوویس، ک،. کلارک د. م. (1392). حالتهای اضطرابی: رفتار درمانی شناختی (ترجمه ح. ا. قاسمزاده). تهران: ارجمند. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 1989)
10
Aminoff, M. J., Christine, C. W., Friedman, J. H., Chou, L. K., Lyons, K. E., Pahwa, R.,…Schmidt, M. S. (2011). Management of the hospitalized patient with Parkinson's disease: current state of the field and need for guidelines. Parkinsonism Relate Disorder, 17 (3), 139-45.
11
Argyle, M. (2013). The psychology of happiness. New York: Routledge.
12
Baatile, J., Langbein, W.E., Weaver, F., Maloney, C., & Jost, M.B. (2000). Effect of exercise on perceived quality of life of individuals with Parkinson's disease. Journal Rehabilitation Research Development, 7 (5), 529-534.
13
Braak, H., Ghebremedhin, E., Rub, U., Bratzke, H., & Del Tredici, K. (2004). Stages in the development of Parkinson’s disease-related pathology. Cell Tissue Research, 318, 121–134.
14
Buttagat, V., Eungpinichpong, W., Chatchawan, U., & Kharmwan, S. (2011). The immediate effects of traditional Thai massage on heart rate variability and stress-related parameters in patients with back pain associated with my official
15
trigger points. Journal Body Movement Therapy, 15(1), 15-23.
16
Dadkhah, A. (1998). Body consciousness in Dohsa-hou: A psycho-rehabilitation program. Perceptual and motor skills, 86, 411-417.
17
Dennis, R. J. (1999). Functional reach improvement in normal older women after Alexander technique instruction. Journal of Gerontology Medicine Science, 54, 8–11.
18
Donoyama, N., Suoh, S., & Ohkoshi, N. (2014). Effectiveness of massage therapy in alleviating physical symptoms in outpatients with Parkinson's disease: A before-after study. Complementary Therapies in Clinical Practice, 20(4), 251-261.
19
Dreyer, N.E., Cutshall, S.M., Huebner, M., Foss, D. M., Lovely, J. K., Bauer, B. A., & Cima, R.A. (2015). Effect of massage therapy on pain, anxiety, relaxation, and tension after colorectal surgery: A randomized study. Complementary Therapies in Clinical Practice, 21(3), 154-159.
20
Field, t., Diego, M., Gonzalez, G., & Funk, C. G. (2015). Knee arthritis pain is reduced and range of motion is increased following moderate pressure massage therapy. Complementary Therapies in Clinical Practice, 21(4), 233-237.
21
Frisch, M. B. (2006). Quality of Life Therapy: Applying a life satisfaction approach to positive psychology and cognitive therapy. New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
22
Forsaa, E. B., & Larsen, J. P. (2008). Predictors and course of health-related quality of life in Parkinson's disease. Movement Disorder, 23(10), 1420-1427.
23
Fukunaga, J. Y., Quitschal, R. M., Dona, F., Ferraz, B., Gananc, M., & Caovilla, H. (2014). Postural control in Parkinson’s disease, Brazilian Journal of Otorhinolaryngology, 80(6), 508-514.
24
Ghobary, B., Lavasani, M., & Rahimi, H. (2007). Hope, purpose in life, and mental health in college students. International Journal of Humanities, 5(5), 127-132.
25
Grewal, P. K., & Porter, J. (2007). Hope theory: a framework for understanding death studies. Death Studies, 31(2), 131-154.
26
Harizuka, S. (1992). Dohsa-hou for making a sitting posture with legs crossed. The journal of rehabilitation psychology, 19, 27-33.
27
Healy, L. M., & Link, R. J. (2012). Hand book of international social work, Human Rights, Development and The Global Profession. London: Oxford University Press, Inc.
28
Hou, W. H., Chiang, P. T., Hsu, T. Y., Chiu, S. Y., & Yen, Y. C. (2010). Treatment effects of massage therapy in depressed people: a meta-analysis. Journal of Clinical Psychiatry, 71(7), 894-901.
29
Jain, S., Janssen, K., & DeCelle, S. (2004). Alexander technique and Feldenkrais method: a critical overview. Physical Medicine Rehabilitation, 15, 811–825.
30
Kashdan, T. B. (2004). The assessment of subjective well-being (issues raised by the Oxford Happiness Questionnaire). Personality and Individual Differences, 36, 1225–1232.
31
Karlsen, K.H., & Tandberg, E. (2000). Health-related quality of life in Parkinson's disease: a prospective longitudinal study. Journal of Neural Neurosurgery Psychiatry, 69 (5), 584-589.
32
Martinez-Martin, P., Schapira, A., Stocchi, F., Sethi, K., Odin, P., MacPhee, G… Chaudhuri, K.R. (2007). Prevalence of non-motor symptoms in Parkinson's disease in an international setting; study using non-motor symptoms questionnaire in 545 patients. Movement Disorder, 22, 1623-1629.
33
Moran, G., Mashiach-Eizenberg, M., Berman, Y., Kaplan, Z., Epstein, P.G., & Shalev, A. (2014). Investigating the anatomy of the helping relationship in the context of psychiatric rehabilitation: The relation between working alliance, providers’ recovery competencies and personal recovery. Psychiatry Research, 220, 592-597.
34
Parker, C. P., Baltes, B., Young, S., Altmann, R., LaCost, H., Huff, J., & Roberts, J. E. (2003). Relationship between psychological climate perception and work outcomes: a meta- analytic review. Journal of organizational behavior, 24, 389- 416.
35
Snyder, C. R., Irving, L. M., & Anderson, J. R. (1991). Hope and health. In C. R. Snyder & D. R. Forsyth (Ed.), Handbook of social and clinical psychology (pp. 285-305). New York: Pergamon Press.
36
Serretti, A., Chiesa, A., Souery, D., Calati, R., Sentissi, O., & Kasper, S. (2013). Social adjustment among treatment responder patients with mood disorders. Journal of Affective Disorders, 150, 961–966.
37
Stallibrass, C., Sissons, P., & Chalmers, C. (2002). Randomized controlled trial of the Alexander technique for idiopathic Parkinson’s disease. Clinical Rehabilitation, 16, 695–708.
38
WHOQOL group. (1994). Development of the WHOQOL: rationale and current status. International Journal of Mental Health, 23 (3), 24-56.
39
Yardley, L., Dennison, L., Coker, R., Webley, F., Middleton, & Barnett, K. (2010). Patients’ views of receiving lessons in the Alexander Technique and an exercise prescription for managing back pain in the ATEAM trial. Family Practice, 27, 198–204.
40
ORIGINAL_ARTICLE
رابطه سن و معنایابی در زندگی با اضطراب مرگ در زنان و مردان سالمند بازنشته
با توجه به تنوع اضطرابها به ویژه اضطراب مرگ در دوران سالمندی و رشد روزافزون جمعیت سالمندان، بررسی عوامل مربوط به سلامت روان در این دوره ضروری به نظر میرسد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطهی معنایابیدر زندگی و سن بااضطراب مرگ در زنان و مردان سالمند است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوهی اجرا، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری پژوهش شامل تمامی بازنشستگان کانون بازنشستگان آموزش و پرورش شیراز از سال 1384 تا سال 1394 که 26000 نفر میباشند بود.حجم نمونه با توجه به جامعهی آماری و با استناد به فرمول کوکران تعداد 380 نفر تعیین شد(شامل 190 زن و 190 مرد) که از روش نمونهگیری در دسترس استفاده گردید و از پرسشنامههای هدف در زندگی کرامباف و ماهولیک و اضطراب مرگ تمپلر برای سنجش متغیرها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفیشامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار، و شاخصهای آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج حاصل از یافتههای پژوهشی نشان داد که بین معنایابی در زندگی و افزایش سن با اضطراب مرگ در دو گروه زنان و مردان سالمند رابطه معنادار و منفی وجود دارد و معنایابی در زندگی و سن توان پیشبینی میزان اضطراب مرگ در زنان و مردان سالمند را دارند. در نهایت نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که بر اساس معنایابی در زندگی و سن میتوان 27 درصد از اضطراب مرگ در مردان و 29 درصد از اضطراب مرگ در زنان را پیشبینی نمود بنابراین با افزایش معنایابی در زندگی و سن، اضطراب مرگ کاهش مییابد.
https://jap.razi.ac.ir/article_500_333dcfb868b004274064a201bb365c4c.pdf
2016-05-21
47
37
کلید واژگان : اضطراب مرگ
معنایابی در زندگی
سالمندی
مرگ
کیوان
کاکابرایی
keivan_k76@yahoo.com
1
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
LEAD_AUTHOR
مهوش
معاذی نژاد
mmoazinezhad@yahoo.com
2
کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
AUTHOR
آقاجانی، م.، والی، س.، و تولی، ا. (1389). اضطراب مرگ در میان پرستاران در بخش مراقبتهای ویژه و بندهای عمومی. نشریه پرستاری ایران، 23(67)، 68-59.
1
چراغی، م.، عزیزی، ه.، و فراهانی، ه. (1389). بررسی روایی و اعتبار، تحلیل عاملی و استانداردسازی PIL و پرسشنامه کرامباف و ماهولیک. مجله روانشناسی، 12(48)، 403-396.
2
خضری، ل.، بحرینی، م.، روانیپور، م.، و میرزایی، ک. (1394). ارتباط سلامت معنوی با افسردگی و اضطراب مرگ در بیماران سرطانی. فصلنامه پرستاری گروههای آسیبپذیر، 1(2)، 28-15.
3
رجبی، غ.، و بحرانی، م. (1380). تحلیل عاملی سؤالهای مقیاس اضطراب مرگ. مجله روانشناسی، 20، 344-331. زحمتکشان،ن.،باقرزاده،ر.، واکابریان،ش. (1391). بررسی کیفیتزندگیوعواملمرتبطباآندرسالمندان شهربوشهر. مجلهدانشگاهعلومپزشکیفسا، 2(5)، 258-253.
4
سروندیان، ن.، و حسنپور، ن. (1382). مقایسهی احساس تنهایی و ترس از مرگ در زنان و مردان سالمند سرای سالمندان (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز.
5
فرانکل، و. (1392). انساندرجستجویمعنی)ترجمه ن.صالحیانوم.میلانی( تهران:درسا. (تاریخ انتشاراثربهزباناصلی، 1967)
6
قربانعلیپور، م. (1389). اثربخشی و مقایسه طرحوارة درمانی و معنادرمانی بر هراس از مرگ در افراد مبتلا به خودپنداری (پایاننامه دکتری چاپ نشده) دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
7
قربانعلیپور،م.،واسماعیلی،ع. (1391). تعییناثربخشی معنادرمانیبراضطرابمرگدرسالمندان.فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، 9، 68-53.
8
مسعودزاده، ع.، ستاره، ج.، محمدپور، ر.، و مدانلوکردی، م. (1387). شیوع اضطراب مرگ بین کارکنان یک بیمارستان دولتی. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، 18(67)، 90-84.
9
میرابزاده، آ.، ایرانی، ش.، سمیعی، م.، و فیضزاده، گ. (1386). فرسودگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارمندان بیمارستان روانپزشکی رازی. ویژهنامه توانبخشی در بیماریها و اختلالات روانی، 8، 60-54.
10
نصیری، ح. ا.، و جوکار، ب. (1387). معناداری زندگی، امید، رضایت از زندگی و سلامت روان در زنان. پژوهش زنان، 6(2)، 176-157.
11
نوحی، ع.، کریمی، ط.، و ایرانمنش، ص. (1392). مقایسه ترس از مرگ در سالمندان ساکن منازل با سالمندان ساکن سرای سالمندان شهر اصفهان. مجلهی سالمندی ایران، 8(31)، 31-24.
12
ولایی، ن.، و زالیپور، س. (1394). اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب مرگ سالمندان. مجلهی روانشناسی پیری، 1(5)، 49-35.
13
Belsky, J. (1999). The psychology of aging:Theory, research, and interventions. Pacific Grove, CA: Brooks/Cole Pub. Co.
14
Bengtson, V. L., Cuellar, J. B., & Ragan P. K. (1977). Stratum contrasts and similarities in attitudes toward death. Journal of Gerontology, 32(1), 76-88.
15
Bonelli, R., Dew, R. E., Koenig, H. G., Rosmarin, D. H., & Vasegh, S. (2012). Religious and spiritual factors in depression: Review and integration of the research. Depression Research and Treatment, 15, 68-75.
16
Canbaz, S., Sunter, A. T., Dabak, S., & Peksen, Y. (2003). The prevalence of chronic disease and quality of life in elderly people in Samsun. Turkish Journal of Medical Sciences, 33(50), 335-340.
17
Cicirelli, V. G. (2006). Fear of death in mid-old age. Journal of Gerontology: Psychological Science, 61, 75-81.
18
Comstock, G. W., & Partridge, K. B. (1972). Church attendance and health. Journal of chronic diseases, 25(12), 665-672.
19
Corey, G. (1995). Theory and practice in group counseling and therapy. Pacific Grove, CA: Brooks/Cole.
20
Dawane, J., Pandit, V., & Rajopadhye, B. (2014). Functional assessment of elderly in Pune, India: Preliminary study. Journal of Gerontol Geriatric Research, 3(3), 155-156. doi:10.4172/2167-7182.1000155
21
Fortner, B. V., & Neimeyer, R. A. (1999). Death anxiety in older adults: A quantitative review. Death Studies, 23(5), 387-411.
22
Fountoulakis, K. N., Siamouli, M., Magiria, S., & Kaprinis, G. (2008). Late-life depression, religiosity, cerebrovascular disease, cognitive impairment and attitudes towards death in the elderly: Interpreting the data. Medical hypotheses, 70(3), 493-496.
23
Frankl, V. (1963). The Doctor and the Soul: From Psychotherapy to Logo Therapy. New York: A. A. Knopf.
24
Furer, P., Walker, J. R. & Stein, M. (2007). Treating health anxiety and fear of death: Apractioners guide. New York: Springer Publishing.
25
Gesser, G., Wong, P., & Reker, G. (1988).Death attitudes across the life-span: The development and validation of the Death Attitude Profile (DAP). Journal of Death and Dying, 18(2), 113-159.
26
Goebel, B. L, & Boeck, B. E. (1987). Ego integrity and fear of death: a comparison of institutionaled and independently living older adults. Death Studies, 11, 193-204.
27
Graham, G. J. E., Christian, L. M., & Glaser, K. (2006). Stress, age and immune function: Toward a life spans approach. Journal of Behavioral Medicine, 29(4), 389-400.
28
Greenberg, P. E. Sitisky, T. & Kessler, R. C. (1999). The Economic Burden of Anxiety Disorders in the 1990s. Journal of Clinical Psychiatry, 60(7), 427-435.
29
Guttmann, D. (1994). Meaningful Aging: Establishing a Club for Survivors of the Holocaust in Hungary. Journal des Viktor-Frankl-Instituts, 2(1), 67–73.
30
Harrawood, L. K., White, L. J., & Benshoff, J. J. (2008). Death anxiety in a national sample of United States funeral directors and its relationship with death exposure, age, and sex. Journal of Death and Dying, 58(2), 129-146.
31
Huerta, A. & Yip, M. (2006). A study of religious certainty and death anxiety. Project proposal, WCP, 262.
32
Jung, C. G. (1960). The psychogenesis of mental disease. New York: Pantheon Books.
33
Kastenbaum, R. (2007). Death Anxiety. In G. Fink (Ed.), Encyclopedia of Stress (2nd ed., Vol. 1, pp. 717-722). Oxford: Academic Press.
34
Koenig, H. G. (2011). Definitions, in Spirituality and Health Research: Methods, Measurement, Statistics, and Resources. Philadelphia, Pa: Templeton Foundation.
35
Mascaro, N., & Rosen, D. H. (2006). The role of exestential meaning as a buffer against stress. Journal of Humanistic Psycholog, 46, 190-198.
36
Perna, L., (2012). Socioeconomic position, resilience, and health behaviour among elderly. Public Health, 57, 341-349. Doi: 10.1007/s000 3801102940
37
Pierce, J., Cohen, A., Chamber, J. & Meader, R. (2007). Gender differences in death anxiety and religious orientation among US high school and college students. Mental Health, Religion & Culture, 10, 143-150.
38
Rice, j. (2009). The relationship between humor and death anxiety. Missouri Western State University.
39
Schumaker, J. F., Warren, W. G., & Groth-Marnat, G. (1991). Death anxiety in Japan and Australia. The Journal of social psychology, 131(4), 511-518.
40
Schumaker, J. F., Warren, W. G., & Groth-Marnat, G. (1991). Death anxiety in Japan and Australia. The Journal of social psychology, 131(4), 511-518.
41
Sorajjakools, S., Aja, V., & Chlson, B. (2008). Disconnection, Depression and Spirituality: A stud of the role sprituality and meaning in the lives of Individuals with the severe depression. Pastoral Pschology, 50, 521-532.
42
Suhail, K., & Akram, S. (2002). Correlates of death anxiety in Pakistan. Death study, 26(1), 39-50.
43
Templer, D. I. (1970). The construction and validation of a Death Anxiety Scale.
44
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه عملکرد سالمندان سالم و سالمندان مبتلا به آلزایمر در آزمون های بندر گشتالت و معاینه کوتاه وضعیت ذهنی
سالمندی یک پدیدهی جهانی است. بیماری آلزایمر یکی از مهمترین بیماریهای عصبشناختی دوران سالمندی است که سبب تخریب پیشروندهی کارکردهای شناختی، تغییرات در خلق، شخصیت، قضاوت و رفتار میشود. با توجه به این که این بیماری هزینههای مالی و عاطفی بسیاری به مبتلایان و مراقبان تحمیل میکند، شناخت آن در مراحل اولیه میتواند از بار ابتلا به این بیماری بکاهد. لذا هدف از اجرای این پژوهش مقایسهی عملکرد سالمندان سالم و مبتلا به آلزایمر در آزمونهای بندر گشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بود. روش پژوهش حاضر علی-مقایسهای بود. جامعهی آماری شامل سالمندان 60 تا90 سالهی ساکن آسایشگاههای شهر تهران بودند که از این جامعه 50 سالمند سالم و 50 سالمند مبتلا به آلزایمر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده عبارت از آزمون بندرگشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بودند. دادههای پژوهش با استفاده از آزمونهای تحلیل چند متغیره و tمستقل تحلیل شدند. نتایج حاصل از آزمون کوتاه وضعیت ذهنی نشان داد که دو گروه در زیر مقیاسهای آگاهی به زمان و مکان، محفوظات، حافظه کوتاه مدت، تکرار و خواندن، توجه و محاسبه، درک مطلب، نوشتن و ترسیم، تفاوت معناداری دارند و در مولفهی نامگذاری تفاوت معناداری مشاهده نمیشود. همچنین نتایج حاصل از آزمون بندرگشتالت نشانداد که دو گروه در زیرمقیاسهای چرخش، چندپارگی، درجاماندگی، تصادم، ناتوانی، اشکال در بستن، ناهماهنگی حرکتی، اشکال در زاویهبندی و یکپارچگی، سادهسازی و واپسروی تفاوت معناداری دارند و در شاخصهای زمان و اشکال همپوشی تفاوت معناداری مشاهده نمیشود. نمرات پایین سالمندان مبتلا به آلزایمر در آزمون کوتاه وضعیت ذهنی و نیز خطای بیشتر در آزمون بندرگشتالت نشانگر آسیب مغزی و بازگشت به سطوح پایینتر رشدی است (05/0=P).
https://jap.razi.ac.ir/article_498_7aa2583911adb3da1276a727460af2e0.pdf
2016-05-21
59
49
سالمند
بیماری آلزایمر
آزمون بندرگشتالت
آزمون کوتاه وضعیت ذهنی
منیژه
تائبی
manijeh_taebi@yahoo.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
LEAD_AUTHOR
سید علی محمد
موسوی
mousavi1957@yahoo.com
2
دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی، قزوین، ایران
AUTHOR
عبدالجواد
احمدی
jf4736@yahoo.com
3
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران.
AUTHOR
انجمن جهانی آلزایمر (1394). دمانس و اثرات جهانی آن (ترجمه ف. فرین). فصلنامه خبری، پژوهشی و اطلاع رسانی انجمن آلزایمر ایران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2015).
1
انجمن روان پزشکی امریکا. (1393). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ویراست پنجم (ترجمه ی. سیدمحمدی) تهران: نشر روان. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2013)
2
بحیرایی، ا. (1379). بررسی مقدماتی کارایی آزمون معاینه مختصر وضعیت روانی در سرند سالمندان مبتلا به دمانس (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران.
3
بهداروندی، م. (1391). آزمون خلاصه معاینه وضعیت روانی. تهران: موسسه تحقیقات علوم رفتاری شناختی سینا.
4
روزنهان، د. ال. و سلیگمن، م. ای. پ. (1391). آسیبشناسی روانی (ترجمه ی. سیدمحمدی). تهران: ارسباران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 1989)
5
سادوک، ب. ج. و سادوک، و. ا. (1392). خلاصه روان پزشکی: علوم رفتاری/روانپزشکی بالینی (ترجمه ف. رضاعی). تهران: ارجمند. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2007)
6
سالاری، س.، شعیری، م. ر.، و اصغریمقدم، م. ع. (1393). ویژگیهای روان سنجی مقیاس سنجش جهانی رولاند در نمونهای از سالمندان ایرانی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 20، 1، 20-12.
7
سیدیان، م.، فلاح، م.، نوروزیان، م.، نجات، س.، دلاور، ع.، و قاسزاده، ح. ا. (1386). تهیه و تعیین اعتبار نسخه فارسی ازمون کوتاه وضعیت ذهنی. مجله سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران، 25(4)، 20-11.
8
فروغان، م. (1389). غربالگری دمانس: آزمونهای شناختی اعتباریابی شده در سالمندان ایران. تهران: انتشارات ارجمند.
9
گراث_ مارنات، گ. (1393). راهنمای سنجش روانی (ترجمه پ. شرفی، و م. نیکخو). تهران: انتشارات سخن.
10
مارلی، م. ل. (1377). آسیبشناسی عضوی مغز و آزمون بندر گشتالت (ترجمه ح. قاسمزاده و ا. خمسه). تهران: رشد. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 1982)
11
محمودعلیلو، م.، و کبیرنژاد، س. (1387). آزمون بندر گشتالت: آزمون دیداری- حرکتی بندر. تهران: انتشارات ارجمند.
12
Chilukuti, N., Early, K., Sandhu, S., Reily_Doucet, C., & Debnath, D. (2007). Assistive technology for promoting physical and mental exercise to delay progression of cognitive degeneration in patient with dementia. Biomedical circuits and system conference, 24(5), 27-30.
13
Forbes, D. A. (1998). Strategies for managing behavioral symptomatology associated with dementia by Alzheimer type: a systematic overview. Canadian Journal of Nursing Research, 30(2), 67-86.
14
Jacques, A., & Jackson, G. A. (2000). Undestanding Dementia. London: Churchill Livingstone.
15
Lezak, M. D. (2004). Neuropsychological Assessment. New York: Oxford University Press.
16
Murayama, N., Iseki, E., Yamamoto, R., Kimura, M., Eto, K. & Aria, H. (2007). Utility of the Bender Geshtalt Test for differentiation of dementia with lewy body (LBD) from Alzheimer disease in patients showing mild to moderate dementia. Dementia and Geriatric Cognitive Disorders, 23(4), 258-263.
17
Pinel, P. J. (2007). Biopsychology. Boston: Pearson/Allyn & Bacon.
18
Simard, M. (1998). The Mini- Mental State Examination: Strengths and Weaknesses of a clinical instrument. The Canadian Alzheimer Disease Review, 12, 687-690.
19
Storandt, M. (1990). Bender Geshtalt Test performance in senile dementia of the Alzheimer type. Psychology and APPPging, 5(4), 604-606.
20
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی زنان سالمند
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبتاندیشی بر بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی زنان سالمند شهرکرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. شرکتکنندگان این پژوهش شامل 30 زن سالمند با حداقل سن 58 سال بودند که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. سالمندانی که در گروه آزمایش قرار داشتند به مدت 8 جلسهی 90 دقیقهای به صورت هفتهای دو بار تحت آموزش مهارتهای مثبتاندیشی قرار گرفتند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامهی بهزیستی روانشناختی ریف فرم کوتاه و پرسشنامهی احساس تنهایی راسل بود. دادههای پژوهش به وسیله نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل کواریانس چند متغیرهمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش مهارتهای مثبتاندیشی بر ارتقای بهزیستی روانشناختی و کاهش احساس تنهایی زنان سالمند مؤثر است. یافتههای این پژوهش ضرورت کاربرد برنامههای آموزش مثبتاندیشی درراستای بهبود بهزیستی روانشناختی و کاهش احساس تنهایی سالمندان را خاطر نشان میسازد.
https://jap.razi.ac.ir/article_499_a20faa7091662eb663245e5eaaf9e894.pdf
2016-05-21
71
61
زنان سالمند
آموزش مهارت های مثبت اندیشی
بهزیستی روانشناختی
احساس تنهایی
مهوش
صیادی سرینی
mahvashsayadi1366@gmail.com
1
کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، گروه مشاوره، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
LEAD_AUTHOR
سید محسن
حجت خواه
hojatmogo@gmail.com
2
استادیار گروه مشاوره، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
AUTHOR
علیرضا
رشیدی
alrashidi@razi.ac.ir
3
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
AUTHOR
بریس، ن.، کمپ، ر.، و سنلگار، ر. (1391). تحلیل دادههای روانشناسی با برنامه SPSS. (ترجمه خ. علیآبادی و س. ع. صمدی) تهران: نشر دوران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 1991)
1
بیانی، ع. ا.، کوچکی، ع. م.، و بیانی، ع. (1387). روایی و پایایی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 14(2)، 151-141.
2
خانجانی، م. (1393). ساختار عاملی و ویژگیهای روان سنجی خرم کوتاه (18 سؤالی) مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف در دانشجویان دختر و پسر. مجله اندیشه و رفتار، 8(32)، 27-3.
3
خدابخش، ا.، خسروی، ز.، و شاهنگیان، ش. (1394). تأثیر رواندرمانی مثبتنگر بر علائم افسردگی و توانمندیهای منش در بیماران مبتلا به سرطان. پژوهشنامه روانشناسی مثبت، 1(1)، 55-35.
4
درگاهی اودلو، ش. (1394). اثربخشی آموزش مبتنی بر مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت رابطه زناشویی زنان نابارور (پایاننامه کارشناسیارشد چاپ نشده). دانشگاه تربیت معلم تهران.
5
زحمتکشان، ن.، باقرزاده، ب.، و اکابریان، ش. (1390). بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن در سالمندان شهر بوشهر. مجله دانشگاه علوم پزشکی فسا، 1(2)، 58-53.
6
صرامی، م. (1394). تأثیر گروهدرمانی مثبتنگر بر بهزیستی روانشناختی فرزندان طلاق (پایاننامه کارشناسی ارشد پایاننامه) دانشگاه خوارزمی، تهران.
7
غیاثی، ا.، طباطبایی، ت.، و نصری، م. (1394). اثربخشی آموزش مثبتاندیشی بر بهزیستی روانشناختی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه بیرجند. اولین کنفرانس بین المللی روانشناسی و علوم تربیتی.
8
قویدل، س. (1390). بررسی مهارتهای مثبتاندیشی در بین کتابداران کتابخانههای مرکزی دانشگاههای زیر پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه علوم و تحقیقات تهران.
9
قاسمپور، ع.، جودت، ح.، و سلیمانی، م. (1393). مقایسه بهزیستی روانشناختی در دانشآموزان ورزشکار و غیر ورزشکار. مجله دانشکده پزشکی رفسنجان، 13(2)، 204-193.
10
میکائیلیمنیع، ف. (1389). بررسی وضعیت بهزیستی روانشناختی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه ارومیه. نشریه افق دانش، 16(4)، 72-65.
11
نوفرستی، ا.، روشن، ر.، و فتی، ل. (1394). اثربخشی رواندرمانی مثبتنگر بر شادکامی و بهزیستی روانشناختی افراد دارای نشانههای افسردگی. پژوهشنامه روانشناسی مثبت، 1(1)، 18-1.
12
مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390، Http:// www.amar.org.ir
13
کویلیام، س. (1386). مثبتاندیشی و مثبتگرایی کاربردی (ترجمه ف. براتیسده و ا. صادقی). تهران: رشد. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2003)
14
زنجانیطبسی، ا. (1386). ساخت و هنجاریابی مقدماتی آزمون بهزیستی روانشناختی (پایاننامه کارشناسی ارشد روانشناسی چاپ نشده). دانشگاه تهران.
15
De Vlaming, R., Haveman-Nies, A., Van't Veer, P., & De Groot, L. C. (2010). Evaluation design for a complex intervention program targeting loneliness in no in stitutionalized elderly Dutch people. BMC public Health, 10, 552- 569.
16
Efkides, A., & Moraitou, D. (Eds.) (2013). Apositive psychology perspective on Quailty of life. New York: Springer.
17
Fredrickcon, B. L. (2009). positivity. NewYork: Crownpu Blishers.
18
Ferrand, M. P. (2014). Interacting Effects of Multiple Roles on women's Health. Journal of Health and Social Behavior, 22, 216-239.
19
Forster, J. R. (1991). Facilitating positive changes in self-construction. International Journal of Personal Construct Psychology, 4, 281-292.
20
Gerst-Emerson, k., & Tamar, E. (2014). Loneliness among very old Mexican Americans: findings from the Hispanic established populations. Epidemiologic Studies of the Elderly, 59(1), 145-149.
21
Holvast, F., Burger, H., Marwijk, V., & Verhaak, M. (2015). loneliness in associated with poor prognosis in late-life depression: longitudinal analysis of the netherl and study of depression in older persons. Journal Affect Disorder, 185(1), 1-7.
22
Jolieng, E., Kromhout, D., Geleijnse, M., & Evik, J. (2016). loneliness and all-cause cardiovascular, and Nohcardiovascular Mortality in older men. The Zutphen Elderly Study, 24(6), 425-484.
23
Nilsson, G., lonnberg, I., Hedberg. P., & Ohrvike, G. (2011). Low psychological General well-Being (PGWB) is associated with deteriorated 10-year survival in men but not in women among the elderly. Archives Gerontology Geriatrics, 52(2), 167-171.
24
Pawelski, J., & Seligman, M. E. P. (2008). Virtues and vices in positive psychology. New York: Combridge University Press.
25
Peerenioom, L., Collard, R. M., & Naarding, P. (2015). The association between depression and emotionai and social loneliness in older persons and the influence of social support, cognitive functioning and personality: A cross-sectional study. Journal Affect Disorder, 182(15), 26-31.
26
Rashid, T. (2008). positive psychotherapy. In S. J. Lopez (Ed). positive psychology: Exploring the best in people. Westport, CT: Greenwood publishing company.
27
Ryff, C. D., singer. B. H., & love, G. D. (1998). Positive health: Connection well-being with Biology. Phitosophical Transaetion of The Royal Society of London, 359,1383-1394.
28
Ryff, C. D., & Keyes, C. M. (1995). The structure of psychological well-being vivisected. journal of personality and social psychology, 9, 716-727.
29
Rashid, T., & Seligman, M. E. (2013). Positive psychotherapy. In D. wedding & R. J. Corsini (Eds.), Current Psychotherapies (PP. 461-498). Belmont, CA: cengage
30
Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Exploration on the meaning of psychological well-being. sciences Research, 35(4), 1103-1119.
31
Russell, D., Peplau, L. A., & Cutrona, C. E. (1980). The revised UCLA Loneliness scale: concurrent and discriminate, Validity evidence. Journal of Personality and Social Psychologist, 39, 427-480.
32
Seligman, M.E. P., Ernest, R., Gillham, J., peivich, k & linkins, M. (2009). positive education: positive psychology and classrom intervention. Oxford Review of Education, 35, 293-311.
33
Seligman, M. E. D., steen, T. A., park, N. & Peterson, C. (2005). positive psychology progress. Journal of American psychologist, 5, 410-421.
34
Tsai, H. H., Tsai, Y. F., Wang, H. H., Chang, Y. C., & Chu, H. H. (2010). Videoconference program enhances social support, loneliness, and depressive status of elderly nursing home residents. Aging & Mental Health, 14(8) 947-954.
35
Taylor, S., & Byown, J. (1988). Positive illusions and well-being revisited: separating fact from fiction. psychological Bulletin, 116, 7-21.
36
Weeks, D. (1994). A review of loneliness with particular reference to old age. International Journal of Geriatric psychiatry, 5, 345-355.
37
Word health organization. (2009). Facts about ageing. Retrieved from who website: http: //www.who.int/ageing
38
ORIGINAL_ARTICLE
شادکامی در دوران سالمندی: نقش عزت نفس
با افزایش چشمگیر سطح امید به زندگی، شادکامی تبدیل به یک موضوع بسیار مهم برای افرادی شده است که طول عمر بیشتری دارند. فرایند سالمندی کاستیهایی به همراه دارد که بهزیستی زندگی این افراد را به چالش کشیده است.بنابراین این پژوهش با هدف تعیین رابطهی بین عزت نفس و شادکامی در سالمندان شهر همدان انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیهی سالمندان ساکن شهر همدانو حجم نمونه شامل 250 نفر از آنها میشد که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. دادههای پژوهش به وسیلهی دو پرسشنامهی عزت نفس کوپر اسمیت و افسردگی-شادکامی مکگریل و جوزف جمعآوری شد و برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عزت نفس و شادکامی در سالمندان رابطهی مثبت معناداری وجود دارد (01/0 > P). در نهایت، نتایج تحلیلرگرسیون گام به گامنشان داد که براساس عزت نفس میتوان 42 درصد از شادکامی سالمندان را پیشبینی نمود. بنابراین، با بهبود شاخصههای عزت نفس سالمندان، میتوان شادکامی آنان را ارتقاء بخشید.
https://jap.razi.ac.ir/article_501_aa7efd1e011038db742ffdac5dce9c43.pdf
2016-05-21
80
73
شادکامی
سالمندی
عزت نفس
رزیتا
امانی
ramani@basu.ac.ir
1
گروه روان شناسی، دانشکده ی علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
LEAD_AUTHOR
احمدی، و.، و بهشتی، س. ص. (1386).بررسی ویژگیهای جمعیتشناختی و رفاهی سالمندان در ایران. فصلنامه جمعیت، 61، 38-19.
1
براندن، ن. (1382). قدرت عزت نفس (ترجمه م. اعطامی). تهران: پیوند. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، ۱۹92)
2
بیانی، ع. ا. (1385). پایایی و روایی مقیاس افسردگی- شادکامی.مجلهی دانش و پژوهش در روانشناسی، 20، 40-31.
3
پورشافعی،ا. (1370). بررسیرابطهعزتنفسباپیشرفت تحصیلی (پایاننامهکارشناسیارشد چاپنشده). دانشگاهتربیتمعلم، تهران.
4
ثابت،م. (1375). بررسیعملیبودناعتبار،رواییو نرمیابیتستعزتنفسکوپراسمیتدرمناطق نوزدهگانهتهران(پایاننامه کارشناسیارشد چاپ نشده). دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
5
حقیقی،ج.، خوشکشی، ا.، شکرکن، ح.، شهینی ییلاق، م. (1386). رابطۀ الگوی پنج عاملی شخصیت با احساس شادکامی در دانشجویان دورۀ کارشناسی دانشگاه شهید چمران. مجلۀ علوم تربیتی و روانشناسی، 13(3)، 208-189.
6
عباسزاده، م.، علیزاده اقدم، م.، کوهی، ک.، و علیپور، پ. (1391). انواع سرمایهها، حلقهی مفقوده در تبیین شادکامی دانشجویان دانشگاه تبریز. فصلنامهی رفاه اجتماعی، 13(51)، 244-215.
7
علی پور، الف.، و نوری، ن (1385). بررسی پایایی و روایی مقیاس افسردگی- شادکامی در کارکنان دادگستری شهر اصفهان. اصول بهداشت روانی، 8(31): 96-87.
8
قاسمی، الف.، عابدی، ع.، و باغبان، الف. (1388). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر نظریۀ امید اسنایدر بر میزان شادکامی سالمندان.دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی،41، 40-17.
9
قطرهای، ف. (1385). بررسی رابطهی شادکامی و کیفیت عوامل آموزشی در دورهی ابتدایی مدارس شهر تهران (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه تربیت معلم، تهران.
10
نایبیفرد، ب. (1382).هنجاریابی پرسشنامه عزتنفس کوپراسمیت وبررسی برازش آن بامدل راش(پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
11
نصوحی، م.، احمدی، س. ا.، و عابدی، م. ر. (1383). رابطه بین میزان شادمانی و عوامل آموزشگاهی دانشآموزان دبیرستانی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 6 (20)، 50-33.
12
Baumeister, R. F., Campbell, J. D., Krueger, J. I., & Vohs, K. D. (2003). Does high Self-esteem Cause Better Performance, Interpersonal Success, Happiness, or Healthier Lifestyles? Psychological Science in the Public Interest, 4 (1), 10-44.
13
Böhnke, P. (2005). First European quality of life survey: life satisfaction, happiness and senseof belonging. European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions. Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities.
14
Chyi, H., & Mao, S. (2012). The Determinants of Happiness of Chinas Elderly Population. Journal of Happiness Studies, 13, 167-185.
15
Cohen, S, Herbert TB. (1996). Health psychology: psychological factorsand physical disease from the perspective of humanpsychoneuroimmunology. Review of Psychology, 47, 113- 142.
16
Cohen-Charash, Y., & Spector, P. E. (2001). The role of justice inorganizations: A meta-analysis. Organizational Behavior andHuman Decision Processes, 86, 278–321.
17
Coopersmith, S. (1967). The antecedents of self-esteem. San Francisco: W. H. Freeman & Co.
18
Diener, E., & Diener, M. (1995). Cross cultural Correlates of Life Satisfaction and Selfesteem. Journal of Personality and Social Psychology, 68, 653-663.
19
Harter, S. (1990). Issues in the assessment of the self-concept of children and adolescents. In A. M. La Greca (Ed.), Through the eyes of the child: Obtaining self-reports from children and adolescents(pp. 292-325). Boston, MA: Allyn and Bacon.
20
Herz, L.& Gullone, E. (1999). The relationship between self-esteem and parenting style: A cross-cultural comparison of Australian and Vietnamese Australian adolescents, Journal of Cross-Cultural Psychology, 30 (6), 742-761.
21
Joseph, S., & Lewis, C. A. (1998). The Depression–Happiness Scale: Reliability and validity of a bipolar self-report scale. Journal of Clinical Psychology, 54, 537–544.
22
Lymbmirsky, S., Tkach, C., & Dimatteo, M. R. (2006). What are the differences between happiness and self-esteem? Social Indicators Research, 78, 363-404.
23
McGreal, R., & Joseph, S. (1993). The Depression-Happiness Scale. Psychological Reports, 73(2), 1279–1282.
24