ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی خنده درمانی بر امیدواری و شدت درد در سالمندان
درد یکی از فراوانترین نشانههای گزارش شده توسط سالمندان است که با وضعیت نامطلوب سلامتی همراه است و میتواند امیدواری را در زندگی سالمندان کاهش دهد. بنابراین هدف این مطالعه بررسی تأثیر خندهدرمانی بر امیدواری و شدت درد ساکنان آسایشگاه سالمندان بود. این پژوهش، شبهتجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم سراهای شهر آستانه اشرفیه بود و نمونه پژوهشی از میان 44 نفر از افراد مقیم آسایشگاه مهرآیین شهرستان آستانه اشرفیه انتخاب شدند. براساس ملاکهای ورود 32 نفر انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و کنترل (16 نفر) به عنوان نمونه جایدهی شدند. گروه آزمایش، برنامه مداخلهای شامل خندهدرمانی به روش مادان کاتاریا، پخش فیلمهای طنز و خواندن کتابهای لطیفه را به مدت یک ماه، طی 12 جلسه ۱۰۰ دقیقهای دریافت کردند. در مرحله پیشآزمون و پسآزمون، سالمندان هر دو گروه به پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر به عنوان غربالگر و مقیاس امیدواری بزرگسال اسنایدر و مقیاس پیوسته بصری وودفورد و مرسکی پاسخ دادند. پس از گذشت یک ماه آزمون پیگیری نیز اجرا شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس اندازههای مکرر پردازش شدند. نتایج نشان داد بین میانگین تعدیل شده دو گروه آزمایش و کنترل در میزان امیدواری و شدت درد در مرحله پسآزمون و پیگیری تفاوت معنیدار وجود دارد (05/0P<). با توجه به نتایج میتوان گفت خندهدرمانی بر امیدواری و شدت درد مؤثر است. بنابراین لازم است مداخله خندهدرمانی به منظور کاهش درد و افزایش امیدواری که در بهبود زندگی و هدفمندی سالمندان تأثیرگذار خواهد بود به عنوان یکی از درمانهای مکمل غیردارویی مورد توجه قرار گیرد.
https://jap.razi.ac.ir/article_904_b1e0ed029776e6c9e11e1ab36381a354.pdf
2018-05-22
1
12
خنده درمانی
امیدواری
شدت درد
سالمندان
سید ولی اله
موسوی
mousavi180@yahoo.com
1
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
AUTHOR
ماریانا
محفلی
maryana_2448@yahoo.com
2
کارشناس ارشد روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
AUTHOR
سجاد
رضائی
rezaei_psy@hotmail.com
3
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
LEAD_AUTHOR
شیما
پورابوالقاسم حسینی
shimahosseini@rocketmail.com
4
کارشناس ارشد روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه روانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
AUTHOR
ابراهیمی، ا.، مولوی، ح.، موسوی، غ.، برنامنش، ع.، و یعقوبی، م. (1386). ویژگیهای روانسنجی، ساختارعاملی، نقطه برش بالینی، حساسیت و ویژگی پرسشنامه سلامت عمومی 28 سؤالی در بیماران ایرانی مبتلا به اختلالات روانپزشکی. تحقیقات علوم رفتاری، 5(1)، 12-5.
1
ابراهیمیمقدم، ح.، و گلزاری، م. (1395). مقایسه اثربخشی خندهدرمانی و آموزش شادکامی بر راهکارهای مقابله با درد در افراد مبتلا به سردرد تنشی. روانشناسی تربیتی، 7(1)، 73-63.
2
زاهدبابلان، ع.، قاسمپور، ع.، و حسنزاده، ش. (1390). نقش بخشش و سرسختی روانشناختی در پیشبینی امید. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 45، 19-12.
3
پورکمالی، ط.، یزدخواستی، ف.، عریضی، ح. ر.، و چیتساز، ا. (1395). مقایسه اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو بر شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پارکینسون. روانشناسی پیری، 2(1)، 35-23.
4
صداقتی، ع.، و امانی، م. (1395). ارتباط شادکامی و حیطههای خاص امیدواری سالمندان با میزان استفاده از فضاهای شهری. روانشناسی پیری، 2(2)، 90-81.
5
صفارینیا، م.، و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی و اجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاه شهر دبی. سالمند، 12(4)، 493-482.
6
فیروزهمقدم، س.، برجعلی، ا.، و سهرابی، ف. (1392). اثربخشی آموزش شادکامی بر افزایش امید در سالمندان. سالمندی، 8(4)، 72-67.
7
کریمی، ف.، جمالی، س.، و خورانیکریمی، ت. (۱۳۹۴). اثربخشی خندهدرمانی و درمان راهحلمدار به شیوه گروهی. تحقیقات علوم رفتاری، ۱۳(۳)، ۴۷۴-464.
8
کاتاریا، م. (1393). خندیدن دلیل نمیخواهد (ویرایش دوم، ترجمه م. پزشکی). تهران: نواندیش. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2002)
9
مددی، م.، و خدابخشیکولایی، ا. (1395). اثربخشی خندهدرمانی کاتاریا و فعالیتهای فیزیکی بر امید و معناجویی در سالمندان شهر تهران. پژوهش توانبخشی در پرستاری، 2(4)، 48-40.
10
مشتاق عشق، ز.، نقوی، ب.، رشوند، ف.، علوی مجد، ح.، و بنادرخشان، ه. (1389). بررسی تأثیر خندهدرمانی بر خستگی و افسردگی بیماران مبتلا به ام اس مراجعهکننده به انجمن ام اس ایران. دانشکده پرستاری و مامایی، 20(70)، 11-7.
11
نیکدل، ف.، عربزاده، م.، و غضنفری، ن. (1395). بررسی رابطه خودکارآمدی حافظه و امیدواری با کیفیتزندگی در سالمندان استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 1395. سالمندشناسی، 1(2)،26-19.
12
Ahmet, S. (2016). Psychological vulnerability, resilience, and subjective well-being: The mediating role of hope. Personality and Individual Differences, 102, 68-73.
13
Bailey, T. C., & Snyder, C. R. (2007). Satisfaction with life and hope: A look at age and marital status. The Psychological Record, 57, 233–240.
14
Berg, C. J., Rapoff, M. A., Snyder, C. R., & Belmont, J. (2007). The relationship of children's hope to pediatric asthma treatment adherence. The Journal of Positive Psychology, 2, 176–184.
15
Chang, CH., Tsai, G., & Hsieh, C. J. (2013). Psychological, immunological and physiological effects of a laughing qigong Program (LQP) on adolescents. Complementary Therapies in Medicine, 21, 660-668.
16
Dogra, A., Basu, S. & Das, S. (2011). Impact of meaning of life and reasons for living to hope and suicidal ideation: A study among college students. SIS Journal of Projective Psychology and Mental Health, 18, 89-102. doi:10.1521/jscp.24.3.401.65616
17
Dunbar, R. I. M., Baron, R., Frangou, A., Pearce, E., Van Leeuwen, E. J. C, Stow, J… Vugt, M. V. (2012). Social laughter is correlated with an elevated pain threshold, Proceedings of the Royal Society, 279, 1161-1167. doi:10.1098/rspb.2011.1373
18
Elmali, H., & Balci Akpinar, R. (2017). The effect of watching funny and unfunny videos on post-surgical pain levels. Complementary Therapies in Clinical Practice, 26, 36–41.
19
Falkenberg, I., Buchkremer, G., Bartels, M., Wild, B. (2011). Implementation of a manual-based training of humor abilities in patients with depression: A pilot study. Psychiatry Research, 186(2), 454-457.
20
Gilman, R., Dooley, J., & Florell, D. (2006). Relative levels of hope and their relationship with academic and psychological indicators among adolescents. Journal of Social and Clinical Psychology, 25, 166–178. doi:10.1521/jscp.2006.25.2.166
21
Gleason, L. J., Escue, E. D., & Hogan, T. M. (2018). Older Adult Emergency Department Pain Management Strategies. Clinics in Geriatric Medicine, 34(3), 491–504.
22
Goldberg, D. P., & Hillier, V. F. (1979). A scaled version of the General Health Questionnaire. Psychological Medicine, 9(1), 139-145.
23
Gonot-Schoupinsky, F. N., & Garip, G. (2018). Laughter and humour interventions for well-being in older adults: A systematic review and intervention classification. Complementary Therapies in Medicine, 38, 85-91.
24
Hassed, C. (2013). Mind-body therapies: Use in chronic pain management. Australian family physician, 42(3), 112-117.
25
Horgas, A. L. (2017). Pain management in older adults. Nursing Clinics of North America, 52(3), 1-7. doi:10.1016/j.cnur.2017.08.001
26
Ko, H. J., & Youn, C. H. (2011).Effects of laughter therapy on depression, cognition and sleep among the community‐dwelling elderly. Geriatrics & Gerontology International, 11(3), 267-274.
27
Kong, M., Shin, S. H., Lee, E., & Yun, E. K. (2014). The effect of laughter therapy on radiation dermatitis in patients with breast cancer: a single-blind prospective pilot study. OncoTargets and therapy, 7, 2053–2059.
28
De Koning, E. J., Timmermans, E. J., van Schoor, N. M., Stubbs, B., van den Kommer, T. N., Dennison, E. M., … Edwards, M. H. (2018). Within-Person Pain Variability and Mental Health in Older Adults with Osteoarthritis: An Analysis Across 6 European Cohorts. The Journal of Pain, 19(6), 690–698.
29
Lautenbacher, S., Peters, J. H., Heesen, M., Scheel, J., & Kunz, M. (2017). Age
30
changes in pain perception: A systematic-review and meta-analysis of age effects on pain and tolerance thresholds. Neuroscience and Biobehavioral Reviews, 75, 104-113.
31
Marques, S. C., Lopez, S. J., Fontaine, A. M., Coimbra, S., & Mitchell, J. (2015). How much hope is enough? Levels of hope and students' psychological and school functioning. Psychology in the Schools, 52, 325–334. doi:10.1002/pits.21833
32
Marques, S. C., & Gallagher, M. W. (2017). Age differences and short-term stability in hope: Results from a sample aged 15 to 80. Journal of Applied Developmental Psychology, 53, 120-126.
33
Muyan, M., Chang, E. C., Jilani, Z., Yu, T., Lin, J. & Hirsch, J. K. (2015). Loneliness and negative affective conditions in adults: is there any room for hope in predicting anxiety and depressive symptoms? Journal of Psychology, 13, 1-12.
34
Naugle, K. M., Naugle, K. E., & Riley, J. L. (2016). Reduced Modulation of Pain in Older Adults After Isometric and Aerobic Exercise. The Journal of Pain, 17(6), 719–728.
35
Oliver, A., Tomás, J. M., & Montoro-Rodriguez, J. (2017). Dispositional hope and life satisfaction among older adults attending lifelong learning programs. Archives of Gerontology and Geriatrics, 72, 80–85.
36
Parker, C. P., Baltes, B., Young, S., Altmann, R., LaCost, H., Huff, J., & Roberts, J. E. (2003). Relationship between psychological climate perception and work outcomes: a meta- analytic review. Journal of organizational behavior, 24, 389- 416.
37
Pomeroy, V. M., Frames, C., Faragher, E. B., Hesketh, A., Hill, E., Watson, P., & Main, C. J. (2000). Reliability of a measure of post-stroke shoulder pain in patients with and without aphasia and/or unilateral spatial neglect. Clinical Rehabilitation, 14(6), 584-591.
38
Ripoll, R.M., Quintana, I. (2010). Laughter and positive therapies: Modern approach and practical use in medicine. Revista de Psiquiatría y Salud Mental (English Edition), 3(1), 27-34.
39
Snyder, C. R., Harris, C., Anderson, J. R., Holleran, S. A., Irving, L. M., Sigmon, S. T.,... & Harney, P. (1991). The will and the ways: development and validation of an individual-differences measure of hope. Journal of personality and social psychology, 60(4), 570-585.
40
Stevens, J. (1996). Applied multivariate statistics for the social sciences (3rd Ed.). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
41
Wicksell, R. K., Melin, L., Lekander, M., & Olsson, G. L. (2009). Evaluating the effectiveness of exposure and acceptance strategies to improve functioning and quality of life in longstanding pediatric pain--a randomized controlled trial. Pain, 141(3), 248-57.
42
Woodforde, J. M., & Merskey, H. (1972). Some relationships between subjective measures of pain. Journal of Psychosomatic Research, 16(3), 173-178.
43
ORIGINAL_ARTICLE
اثر بخشی مشاوره گروهی مبتنی بر مرور زندگی بر معنای زندگی سالمندان
معنای زندگی اصلی مهم در تشخیص بهزیستی، سلامت و کیفیت زندگی سالمندان است. با این وجود این موضوع کمتر مورد توجه پژوهشگرانقرار گرفته است. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر مرور زندگی بر معنای زندگی سالمندان بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان عضو فرهنگسراهای شهر تهران بودند که از میان آنها فرهنگسرای ملل و امید به صورت تصادفی انتخاب شد. انتخاب اعضای نمونه از طریق نمونهگیری در دسترس بود و از بین افرادی که نمره پایینتر از نقطه برش در پرسشنامه معنای زندگی گرامباف و ماهولیک داشتند تعداد 8 نفر از هر فرهنگسرا انتخاب شدند. مداخله مرور زندگی به صورت هفتگی در 15 جلسه 90 دقیقهای برگزار شد. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس نشانگر آن بود که مشاوره مرور زندگی بر معناجویی سالمندان اثرگذار است (05/0>p ). با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که این درمان به عنوان یک درمان مؤثر میتواند توسط روانشناسان و مشاوران برای سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.
https://jap.razi.ac.ir/article_902_654d2f81aa4a7a0445cc47df8f556e38.pdf
2018-05-22
13
26
مشاوره گروهی
مرورزندگی
معناجویی
سالمندی
محمدحسین
آسوده
asoodeh.m@gmail.com
1
دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
فرشاد
محسن زاده
farshadm56@gmail.com
2
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
AUTHOR
کیانوش
زهراکار
dr_zahrakar@yahoo.com
3
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
AUTHOR
چراغی، م.، عریضی، ح ر.، و فراهانی، ح. (1387). بررسی اعتبار، روایی، تحلیل عاملی و هنجاریابی پرسشنامه هدف در زندگی کرامباف و ماهولیک. مجله روانشناسی، 2، 413-396
1
سادوک، ب.، سادوک، و.، و روئیر، ژ. (1394). خلاصه روانپزشکی کاپلان و سادوک علوم رفتاری/روان پزشکی بالینی (جلد1، ویراست یازدهم) (ترجمه ف، رضاعی). تهران: ارجمند. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2015)
2
شیخی، م. ت.، و جواهری، م. (1395). سالمندان و خدمات اجتماعی در ایران. فصلنامه جمعیت، 95و96، 70-51.
3
کریمی، م.، اسماعیلی، م.، و آرین، س، خ. (1389). اثربخشی درمان مرور زندگی بر کاهش شدت افسردگی زنان سالمند. مجله سالمند، 16، 45-41.
4
محمودی، م.، اسحاقی، م.، و شجاعی، ج. (1395). شاخصهای جمعیتی و آخرین وضعیت سیاستهای جمعیتی. تهران: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
5
محمدزاده، ا.، دولتشاهی، ب.، و محمدخانی، پ. (1390). اثربخشی درمان خاطرهپردازی انسجامی بر نشانههای افسردگی سالمندان. مجله سالمند. 19، 28-23.
6
مجذوبی، م.، مؤمنی، خ.، امانی، ر.، و حجتخواه، م. (1391) اثربخشی خاطرهپردازی ساختارمند گروهی بر ارتقای کیفیت زندگی و شادکامی سالمندان. مجله روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، 34، 199-189.
7
Baumeister, R. F., & Vohs, K. D. (2002). The pursuit of meaningfulness in life. In C. R. Snyder & S. J. Lopez (Eds.), Handbook of positive psychology. New York, NY: Oxford University Press.
8
Bonebright, C. A., Clay, D. L., & Ankenmann, R. D. (2000). The relationship of workaholism with work–life conflict, life satisfaction, and purpose in life. Journal of counseling psychology, 47(4), 469-477.
9
Bohlmeijer, E., Smit, F., Cuijpers, P. (2003). Effects of reminiscence and life review on late-life depression: a meta-analysis. International Journal of Geriatric Psychiatry, 18, 1088–1094.
10
Bohlmeijer, E. T., Westerhof, G. J., & Emmerik-de Jong M. (2008). The effects of integrative reminiscence on meaning in life: Results of a quasi-experimental study. Aging and Mental Health,12(5), 639-46.
11
Brandstätter, M., Baumann, U., Borasio, G. D., & Fegg, M. J. (2012). Systematic review of meaning in life assessment instruments. Psycho‐Oncology, 21(10), 1034-1052.
12
Brassai, L., Piko, B. F., & Steger, M. F. (2011). Meaning in life: Is it a protective factor for adolescents’ psychological health? International journal of behavioral medicine, 18(1), 44-51.
13
Burnside, I., & Haight, B. (1994). Reminiscence and life review: therapeutic interventions for older people. The Nurse Practitioner, 19(4), 55-61.
14
Butler, R. N. (1963). The life review: An interpretation of reminiscence in the aged. Psychiatry, 26(1), 65-76.
15
Chiang, K. J., Chu, H., Chang, H. J., Chung, M. H., Chen, C. H., Chiou, H. Y., & Chou, K. R. (2010). The effects of reminiscence therapy on psychological well‐being, depression, and loneliness among the institutionalized aged. International Journal of Geriatric Psychiatry: A journal of the psychiatry of late life and allied sciences, 25(4), 380-388.
16
Chueh, K. H., & Chang, T. Y. (2014). Effectiveness of group reminiscence therapy for depressive symptoms in male veterans: 6‐month follow‐up. International Journal of Geriatric Psychiatry, 29(4), 377-383.
17
Crumbaugh, J., & Maholick, L. (1969). Manual of Instructions for the PIL Test. Munster, IN: Psychometric Affiliates.
18
Cusveller, B., & Schep-Akkerman, A. (2016). Towards a competency assessment tool for nurses in ethics meetings. Nursing Ethics, 23(4), 413-420.
19
Elias, S. M. S., Neville, C., & Scott, T. (2015). The effectiveness of group reminiscence therapy for loneliness, anxiety and depression in older adults in long-term care: A systematic review. Geriatric Nursing, 36(5), 372-380.
20
Erikson, E. H., & Erikson, J. M. (1998). The life cycle completed (extended version). New York, W. W. Norton & Company.
21
Haber, D. (2006). Life review: Implementation, theory, research, and therapy. The International Journal of Aging and Human Development, 63(2), 153-171.
22
Hupkens, S., Machielse, A., Goumans, M., & Derkx, P. (2016). Meaning in life of older persons: An integrative literature review. Nursing Ethics, 0969733016680122.
23
Ju, H., Shin, J. W., Kim, C.-w., Hyun, M.-h., & Park, J.-w. (2013). Mediational effect of meaning in life on the relationship between optimism and well-being in community elderly. Archives of gerontology and geriatrics, 56(2), 309-313.
24
King, L. A., Hicks, J. A., Krull, J. L., & Del Gaiso, A. K. (2006). Positive affect and the experience of meaning in life. Journal of personality and social psychology, 90(1), 179-196.
25
Kunz, J. A., & Soltys, F. G. (2007). Transformational reminiscence: Life story work. Springer Publishing Company.
26
Lan, X., Xiao, H., Chen, Y., & Zhang, X. (2018). Effects of life review intervention on life satisfaction and personal meaning among older adults with frailty. Journal of psychosocial nursing and mental health service, 56(7), 30-36
27
Lin, Y. C., Dai, Y. T., & Hwang, S. L. (2003). The effect of reminiscence on the elderly population: a systematic review. Public health nursing, 20(4), 297-306.
28
MacKinlay, E., & Trevitt, C. (2010). Living in aged care: Using spiritual reminiscence to enhance meaning in life for those with dementia. International journal of mental health nursing, 19(6), 394-401.
29
Marsh, A., Smith, L., Piek, J., & Saunders, B. (2003). The purpose in life scale: Psychometric properties for social drinkers and drinkers in alcohol treatment. Educational and Psychological Measurement, 63(5), 859-871.
30
Marshall, M. (2011). Prism of meaning. Guide to the Fundamental Principles of Viktor E. Frankl’s Logotherapy. The Canadian Institute of Logotherapy, Canada: Author (Unpublished). Retrieved from Retrieved from www.logotherapy.ca
31
Meléndez-Moral, J. C., Charco-Ruiz, L., Mayordomo-Rodríguez, T., & Sales-Galán, A. (2013). Effects of a reminiscence program among institutionalized elderly adults. Psicothema, 25(3), 319-323.
32
Molinari, V., & Reichlin, R. E. (1985). Life review reminiscence in the elderly: A review of the literature. The International Journal of Aging and Human Development, 20(2), 81-92.
33
Moore, S. L., Metcalf, B., & Schow, E. (2006). The quest for meaning in aging. Geriatric Nursing, 27(5), 293-299.
34
Pattakos, A., & Dundon, E. (2017). Prisoners of our thoughts: Viktor Frankl's principles for discovering meaning in life and work. Oakland, CA: Berrett-Koehler Publishers.
35
Ranheim, A., & Dahlberg, K. (2012). Expanded Awareness as a Way to Meet the Challenges in Care that is Economically Driven and Focused on Illness-A Nordic Perspective. Aporia: The Nursing Journal 4(4), 20-24
36
Reker, G. T., & Chamberlain, K. (2000). Exploring existential meaning: Optimizing Human Development across the Life Span. Thousand Oaks, Calif: SAGE Publications, Inc.
37
Ryff, C. D., & Keyes, C. L. M. (1995). The structure of psychological well-being revisited. Journal of Personality and Social Psychology, 69(4), 719-727.
38
Ryff, C. D., & Heidrich, S. M. (1997). Experience and well-being: Explorations on domains of life and how they matter. International Journal of Behavioral Development, 20, 193-206.
39
Sivis, R., & Demir, A. (2007). The efficacy of reminiscence therapy on the life satisfaction of Turkish older adults: A preliminary study. Turkish Journal of Geriatrics, 10(3), 131-137
40
Snyder, C. R., Lopez, S. J., & Pedrotti, J. T. (2010). Positive psychology: The scientific and practical explorations of human strengths. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
41
Steger, M. F., Kawabata, Y., Shimai, S., & Otake, K. (2008). The meaningful life in Japan and the United States: Levels and correlates of meaning in life. Journal of Research in Personality, 42(3), 660-678.
42
Stevens-Ratchford, R. G. (1993). The effect of life review reminiscence activities on depression and self-esteem in older adults. American journal of occupational therapy, 47(5), 413-420.
43
Stinson, CK. (2009). Structured group reminiscence: an intervention for older adults.Journal of Continuing Education in Nursing, 40(11), 521-528
44
Thorgrimsen, L., Schweitzer, P., & Orrell, M. (2002). Evaluating reminiscence for people with dementia: A pilot study. The Arts in Psychotherapy, 29(2), 93-97.
45
Van Bogaert, P., Van Grinsven, R., Tolson, D., Wouters, K., Engelborghs, S., & Van der Mussele, S. (2013). Effects of SolCos model-based individual reminiscence on older adults with mild to moderate dementia due to Alzheimer disease: A pilot study. Journal of the American Medical Directors Association, 14(7), 528.
46
Van Orden, K. A., Bamonti, P. M., King, D. A., & Duberstein, P. R. (2012). Does perceived burdensomeness erode meaning in life among older adults? Aging & mental health, 16(7), 855-860.
47
Vincent, G. K., & Velkoff, V. A. (2010). The next four decades: The older population in the United States: 2010 to 2050. US Department of Commerce, Economics and Statistics Administration: US Census Bureau.
48
Westerhof, G. J., Bohlmeijer, E. T., van Beljouw, I. M., & Pot, A. M. (2010). Improvement in personal meaning mediates the effects of a life review intervention on depressive symptoms in a randomized controlled trial. The Gerontologist, 50(4), 541-549.
49
Wnuk, M., Marcinkowski, J. T., & Fobair, P. (2012). The relationship of purpose in life and hope in shaping happiness among patients with cancer in Poland. Journal of Psychosocial Oncology, 30(4), 461-483.
50
Zauszniewski, J., Eggenschwiler, K., Preechawong, S., Roberts, B., & Morris, D. (2006). Effects of teaching resourcefulness skills to elders. Aging & mental health, 10(4), 404-412.
51
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر افزایش شادکامی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان
افزایش جمعیت سالمندان سبب شده است پژوهشگران و متخصصان رفته رفته بر اهمیت توجه به سلامت سـالمندان صـحه گذاشـته و فراهم آوردن امکانات لازم و ارائه خدمات ویـژه در ایـن زمینـه را توصیه کنند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر افزایش شادکامی و بهبود کیفیت زندگی سالمندان شهر خرمآباد انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهر خرمآباد در سال 1396 تشکیل میدادند که نمونه پژوهش بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (12 نفر) و گواه (12 نفر) گمارش شدند. جهت سنجش متغیرها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه بهبود کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. شرکتکنندگان گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش ذهنآگاهی قرار گرفتند. دادهها با روش تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شدند. پس از اجرای مداخله از شرکتکنندگان دو گروه پسآزمون به عمل آمد. نتایج نشان داد که پس از کنترل اثر پیشآزمون در هر دو متغیر، در پسآزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه به دست آمد (001/0P<). در نتیجه آموزش ذهن آگاهی منجر به افزایش شادکامی و بهبود کیفیت زندگی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه شد. یافتههای این پژوهش ضرورت کاربرد برنامههای آموزش ذهنآگاهی در راستای بهبود کیفیت زندگی و افزایش شادکامی سالمندان را خاطر نشان میسازد، بنابراین پیشنهاد میشود در ارائه خدمات روانشناختی به سالمندان از آموزشهای ذهنآگاهی استفاده گردد.
https://jap.razi.ac.ir/article_900_eb106b0cae15dd7671b86db9e0a0f310.pdf
2018-05-22
27
38
ذهنآگاهی
شادکامی
کیفیت زندگی
سالمندان
عزت اله
قدم پور
ghadampour.e@lu.ac.ir
1
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
AUTHOR
سیروس
مرادی زاده
delfan633@gmail.com
2
دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
LEAD_AUTHOR
محمد
شاه کرمی
3
کارشناس ارشد مشاوره، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
AUTHOR
امینیراستایی، ز.، شریفی، ع.، و رفاهی، ژ. (1392). ویژگیهای روانسنجی مقیاس افسردگی سالمندان در یک نمونه ایرانی. مجله ایرانی مطالعات سالمندی، 8(2)، 59-54.
1
پروانه، ا.، عزیزی، ک.، و کریمی، پ. (1394). اثربخشی امیددرمانی بر افزایش شادکامی سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 1(1)، 47-41.
2
پناهعلی، ا.، شفیعآبادی، ع.، نوابینژاد، ش.، و نورانیپور، ر. (1392). اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد طرحواره درمانی بر افزایش شادکامی سالمندان. فصلنامه زن و مطالعات خانواده، 5(19)، 93-77.
3
پورافکاری، ن. (1368). نشانههای بیماریهای روانی. تبریز: نشر ذوقی.
4
جمالزاد آزاد، ش.، کافی، م.، و رفیان، ر. (1394، شهریور). بررسی اثربخشی روایتدرمانی بر افزایش شادکامی و امیدواری سالمندان آسایشگاههای شهر رشت. مقاله ارائه شده در کنفرانس ملی روانشناسی، علوم تربیتی و اجتماعی، مازندران.
5
حسنپور دهکردی، ع.، مسعودی، ر.، نادریپور، ا، و میرضاکلهری، ر. (1386). تأثیر برنامه ورزشی برکیفیت زندگی سالمندان شهرستان شهرکرد. مجلة سالمندی ایران، 6، 444-437.
6
خادمی، ع.، و حسینزاد، آ. (1395، شهریور). بررسی اثربخشی ذهنآگاهی بر احساس تنهایی سالمندان شهر تبریز. مقاله ارائه شده در سومین کنگره علمی پژوهشی توسعه و ترویج علوم تربیتی و روانشناسی، جامعهشناسی و علوم فرهنگی اجتماعی ایران، تهران.
7
زنجیران، ش.، برجعلی، ا.، و کراسکیان، آ. (1393). اثربخشی آموزش گروهی معنادرمانی بر کیفیت زندگی و سلامت عمومی زنان مقیم سرای سالمندان. مجله علوم پزشکی رازی، 21(127)، 51-39.
8
ساداتحسینی، ف.، خدابخشیکولایی، آ.، و تقوایی، د. (1394). بررسی اثربخشی فیلمدرمانی گروهی بر شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان زن کهریزک. فصلنامه سواد سلامت، 1(2)، 117-109.
9
سعادتی، ه.، یونسی، ج.، فروقان، م.، و لشنی، ل. (1392). اثربخشی گشتالتدرمانی بر افزایش شادکامی سالمندان. مجلهسالمند، 8(2)، 15-7.
10
شریفیدرآمدی، پ.، و پناهعلی، ا. (1390). مقایسه شادکامی سالمندان ساکن در منزل و سرای سالمندان. مجله سالمندی ایران، 6(3)، 55-49.
11
شیبانیتذرجی، ف.، پاکدامن، ش.، دادخواه، ا.، و حسنزاده توکلی، م. (1389). تأثیر موسیقیدرمانی بر میزان افسردگی و احساس تنهایی سالمندان. مجله سالمندی ایران، 5(16)، 60-54.
12
عابدی، ا.، و میرزایی، پ. (1385). مقایسه اثربخشی روش شناختی رفتاری فوردایس و روش آموزش مهارتهای اجتماعی در افزایش میزان شادی دانشآموزان دبیرستانهای اصفهان. مجله اندیشههای نوین تربیتی، 2(3-4)، 71-59.
13
علیپور، ا.، و آگاههریس، م. (1386). اعتبار و روایی فهرست شادکامی آکسفورد در ایرانیها. فصلنامه روانشناسان ایرانی، 3(12)، 298-287.
14
غلامی، م.، حافظی، ف.، عسگری، پ.، و نادری، ف. (1395). مقایسه اثربخشی ذهنآگاهی و مهارتهای مقابلهای معنوی بر اضطراب مرگ و فشارخون سالمندان مبتلا به فشارخون بالا. مجله روانشناسی پیری، 2(2)، 151-143.
15
قانع، ص.، اسدی، ج.، و درخشانپور، ف. (1397). اثربخشی آموزش ذهنآگاهی بر بهزیستی فردی و سلامت روان سالمندان زن. مجله علمی دانشگاه علوم پژشکی گرگان، 2(1)، 76-71.
16
کاکاوند، ع. (1395). اثربخشی ذهنآگاهی بر نگرشهای ناکارآمد و نشانههای افسردگی در زنان سالمند مبتلا به اختلال افسردگی. مجله روانشناسی پیری، 2(2)، 101-91.
17
ماوایی، ز.، و کاکابرایی، ک. (1396). اثربخشی ذهنآگاهی بر کیفیت زندگی و شادکامی سالمندان. فصلنامه پرستاری سالمندان، 3(4).
18
مشفق، گ.، رضابخش، ح.، و دانش، ع. (1393، اسفند). اثربخشی باغبانی درمانی بر افزایش کیفیت زندگی سالمندان ساکن آسایشگاه. مقاله ارائه شده در اولین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی، روانشناسی، آسیبهای اجتماعی و فرهنگی، تهران.
19
مصلحی، م.، کراسکیان موجمباری، آ. (1396، اردیبهشت). تأثیر درمان شناختی شناختی رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی بر وسواس افراد سالمند. مقاله ارائه شده در اولین کنفرانس بین المللی فرهنگ، آسیبشناسی روانی و تربیت، تهران.
20
مصلحی، م.، کراسکیان موجمباری، آ. (1396، اردیبهشت). تأثیر درمان شناختی-رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی بر اضطراب افراد سالمند. مقاله ارائه شده در اولین کنفرانس بین المللی فرهنگ، آسیبشناسی روانی و تربیت، تهران.
21
معتمدی، ع.، مصطفیپور، و.، و فرخی، ح. (1396). اثربخشی امیددرمانی گروهی بر افزایش شادکامی و کیفیت زندگی زنان سالمند. مجله روانشناسی پیری، 3(4)، 252-243.
22
مغانلو، م.، و آگیلار-وفایی، م. (1388). رابطه عوامل و وجوه الگوی پنج عاملی شخصیت با شادکامی و سلامت روانی و جسمانی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 15(3)، 299-290.
23
موسوینژاد، س.، و عبدخدایی، م. (1395، اردیبهشت). تأثیر آموزش ذهنآگاهی بر باورهای فراشناختی و اضطراب مرگ سالمندان شهرستان قوچان. مقاله ارائه شده در چهارمین همایش ملی مشاوره و سلامت روان، قوچان.
24
مهدوی، س.، گلپایگانی، م.، شوندی، ن.، فرزانه حصاری، ا.، و شیخحسینی، ر. (1389). اثر 6 هفته برنامه تمرینی ثبات مرکزی بر میزان زمین خوردن زنان سالمند، مجله سالمندی ایران، 5(17)، 60-42.
25
مهرینژاد، س.، و میری، ا. (1395). اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر رابط بین فردی و تنظیم هیجانی زنان سالمند شهرستان شاهرود (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود.
26
نجات، س.، منتظری، ع.، و نائینی، ک. (1385). استانداردسازی پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت. مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، 4(4)، 12-1.
27
یکتامرام، س. (1389). راهنمای سلامت سالمندان. تهران: سازمان بهزیستی کشور.
28
Aleeze, S. M., Diane, K. R., Jeffrey, M. G., Anjali, T., Rebecca, B., Salmon, J., & Andrew, B. N. (2014). An Adapted Mindfulness-Based Stress Reduction Program for Elders in a Continuing Care Retirement Community: Quantitative and Qualitative Results From a Pilot Randomized Controlled Trial. Journal of Applied Gerontology, 34(4), 518-538.
29
Allen, A. B., & Leary, M. R. (2014). Self-Compassionate responses to aging. The Gerontologist, 54, 190–200.
30
Argyle, M., Martin, M., & Crossland, J. (1989). Happiness as a function of personality and social encounters. In J. P. Forgas & J. M. Innes (Eds.). Recent advances in Social psychology: An international perspective (pp.189-203). North-Holland: Elsevier.
31
Baer, R. A. (2003). Mindfulness training as a clinical intervention: A conceptual and empirical review. Clinical Psychology: Science and Practice, 10, 125-143.
32
Bonomi, A. E., Patrick, D. L., Bushnell, D., M., & Martin, M. (2000). Validation of the United States version of the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) instrument. Journal of Clinical Epidemiology, 53(1), 19-23.
33
Branstrom, R., Kvillemo, P., Brandberg, Y., & Moskowitz, T. J. (2010). Self-Report Mindfulness as a Mediator of Psychological Well-being in a Stress Reduction Intervention for Cancer Patients A Randomized Study. Annual behavioral medicine, 39, 151– 161.
34
Brown, K. W., Ryan, R. M., & Creswell, J. D. (2007). Mindfulness: Theoretical foundations and evidence for its salutary effects. Psychological Inquiry, 18, 211– 237.
35
Car, A. (2004). Positive psychology, the science of happiness and human strengths. New York: Brun-ner-Routledge Ltd.
36
Carlson, L. E., Speca, M., Patel, K. D., & Goodey, E. (2003). Mindfulness-based stress reduction in relation to quality of life, mood, symptoms of stress and immune parameters in breast & prostate cancer outpatients. Psychosomatic Medicine, 65(4), 571-581.
37
Creswell, J. D., Irwin, M. R., Burklund, L. J., Lieberman, M. D., Arevalo, J. M., Ma, J., & Cole, S. W. (2012). Mindfulness-Based Stress Reduction training reduces loneliness and pro- inflammatory gene expression in older adults: A small randomized controlled trial. Brain, Behavior, and Immunity, 26, 1095-1101.
38
De Frias, C. M., & Whyne, E. (2015). Stress on health-related quality of life in older adults: The protective nature of mindfulness. Aging & Mental Health, 19, 201–206.
39
Diener, E. (2002). Frequently Asked question (FAQ’S) about subjective well-being (Happiness and life satisfaction). Available from http: //www./s.psych.uivc.edu/ediener/ fag.html.
40
Ditto, B., Eclache, M., & Goldman, N. (2006). Short-term autonomic and cardiovascular effects of mindfulness body scan meditation. Annals of Behavioral Medicine, 32, 227-234.
41
Ernst, S., Welke, J., Heintze, C., Gabriel, R., Zöllner, A., Kiehne, S., … Esch, T. (2008). Effects of Mindfulness-Based Stress Reduction on Quality of Life in Nursing Home Residents: A Feasibility Study, Forsch Komplementmed. Research in Complementary Medicine, 15, 74-81.
42
Garland, E., Gaylord, S., & Park, J. (2009). The role of mindfulness in positive reappraisal. Explore (NY), 5, 37-44.
43
Greeson, J. M. (2009). Mindfulness research update: Complement Health. Practice Review, 14, 10-18.
44
Gu, J., Strauss, C., Bond, R., & Cavanagh, K. (2015). How do mindfulness-based cognitive therapy and mindfulness-based stress reduction improve mental health and wellbeing? A systematic review and meta-analysis of mediation studies. Clinical Psychology Review, 37, 1– 12.
45
Hofmann, S. G., Sawyer, A. T., Witt, A. A., & Oh, D. (2010). The effect of mindfulness-based therapy on anxiety and depression: A meta-analytic review. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 28(1), 63-81.
46
Innes, K. E., Selfe, T. K., Khalsa, D. S., & Kandati, S. (2016). Effects of meditation versus music listening on perceived stress, mood, sleep, and quality of life in adults with early memory loss: A pilot randomized controlled trial. Journal of Alzheimer’s Disease, 52(4), 1277–1298.
47
Janowski, K., & Lucjan, P. (2012). Worry and mindfulness: The role in anxiety and depressive symptoms. European Psychiatry, 27(Supplement1), P-133.
48
Josefa, P. B., Alicia, S., Juan, C. M., & Teresa, M. (2016). The Effects of Mindfulness and Self-Compassion on Improving the Capacity to Adapt to Stress Situations in Elderly People Living in the Community. Journal of Clinical Gerontologist, 39(2), 90-103.
49
Krishna, R.M. (2014). Mindfulness: the untapped innate catalyst for healing, happiness and health. Journal of Oklahoma State Medical Association, 12(1), 610-613.
50
Kaviani, H., Hatami, N., & Javaheri, F. (2012). The impact of mindfulness-based cognitive therapy (MBCT) on mental health and quality of life in a subclinically depressed population. Archives of Psychiatry and Psychotherapy, 1, 21-28.
51
Laura, A. Y., & Michael, J. B. (2010). Mindfulness-Based Stress Reduction: Effect on Emotional Distress in Older Adults. Complementary Health Practice Review, 15(2) 59-64.
52
Lenze, E. J., Hickman, S., Hershey, T., Wendleton, L., Ly, K., Dixon, D., Wetherell, J. L. (2014). Mindfulness-based stress reduction for older adults with worry symptoms and co-occurring cognitive dysfunction. International Journal of Geriatric Psychiatry, 29(10), 991–1000.
53
Lotte, B., Rafke, H., Jim, V. O., & Martin, V. B. (2017). Mindfulness-based stress reduction in middle-aged and older adults with memory complaints: a mixed-methods study. Aging & Mental Health, 19, 1-8.
54
Mallya, S., & Fiocco, A. J. (2016). Effects of mindfulness training on cognition and well-being in healthy older adults. Mindfulness, 7, 453–465.
55
Manouchehri, M., Mehryar, A. H., Ahadi, H., Rahgozar, M., Jomehri, F., Mohseninezhad, S., & Sadeghi, N. (2014). Effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy to reduce anxious thoughts elderly people. Switzerland Research Park Journal, 104, 275–285.
56
McCarney, R. W., Schulz, J. & Grey, A. R. (2012). Effectiveness of mindfulness-based therapies in reducing symptoms of depression: A meta-analysis. European Journal of Psychotherapy & Counselling, 14(3), 279-299.
57
McHugh, L., Simpson, A., & Reed, P. (2010). Mindfulness as a potential intervention for stimulus over-selectivity in older adults. Research in Developmental Disabilities, 31, 178–184.
58
Moore, A., & Malinowski, P. (2009). Meditation, mindfulness and cognitive flexibility. Consciousness and Cognition, 18, 176–186.
59
Morone, N. E., Lynch, C. S., Greco, C. M., Tindle, H. A., & Weiner, D. K. (2008). I felt like a new person. The effects of mindfulness meditation on older adults with chronic pain: Qualitative narrative analysis of diary entries. The Journal of Pain, 9, 841–848.
60
Nyklíček, I., Karlijn, F., & Kuijpers, M.A. (2008). Effects of Mindfulness-Based Stress Reduction Intervention on Psychological Well-being and Quality of Life: Is Increased Mindfulness Indeed the Mechanism? Annals of Behavioral Medicine, 35, 331-340.
61
O'Connell, O. (2009). Introducing mindfulness as an adjunct treatment in an established residential drug and alcohol facility. The Humanistic Psychologist, 37(2), 178-191.
62
O'Connor, M., Piet, J., & Hougaard, E. (2014). The effects of mindfulness-based cognitive therapy on depressive symptoms in elderly bereaved people with loss-related distress: A Controlled pilot study. Mindfulness, 5, 400–409.
63
Palta, P., Page, G., Piferi, R. L., Gill, J. M., Hayat, M. J., Connolly, A. B., & Szanton, S. L. (2012). Evaluation of a Mindfulness-Based Intervention Program to Decrease Blood Pressure in Low-Income African-American Older Adults. Journal of Urban Health: Bulletin of the New York Academy of Medicine, 89(2), 308-316.
64
Potek, R. (2012). Mindfulness as a school-based prevention program and its effect on adolescent stress, anxiety and emotion regulation (Doctoral dissertation). New York University.
65
Schwarz, N., & Strack, F. (1991). Evaluating one’s life: A judgment model of subjective well-being. Subjective Well- Being: An Interdisciplinary Perspective. Oxford: pergamon press.
66
Smart, C. M., Segalowitz, S. J., Mulligan, B. P., Koudys, J., & Gawryluk, J. R. (2016). Mindfulness training for older adults with subjective cognitive decline: Results from a pilot randomized controlled trial. Journal of Alzheimer’s Disease, 52(2), 757–774.
67
Splevins, K., Smith, A., & Simpson, J. (2009). Do improvements in emotional distress correlate with becoming more mindful? A study of older adults. Aging & Mental Health, 13, 328–335.
68
Walsh, J. J., Balint, M. G., Smolira, S. J. D .R., Fredericksen, L. K, &Madsen, S. (2009). Predicting individual differences in mindfulness: The role of trait anxiety, attachment anxiety and attentional control. Personality and Individual Differences, 46(2), 94-99.
69
Wee, P. W. O., Jan, C., Richard, C., David, B. C., & Wu, C. H. (2017). The Effects of Mindfulness on Older Adults with Mild Cognitive Impairment. Journal of Alzheimer’s Disease Reports, 1, 181–193.
70
Young, H. M., &Cochrane, B. B. (2005). Health aging for older women. Nursing Clinics of North America, 39(1), 131-133.
71
Young, L. A., & Baime, M. J. (2010). Mindfulness-based stress reduction: effect on emotional distress in older adults. Complimentary Health Practice Review, 15, 59–64.
72
Zekovic, B., & Renwick, R. (2003). Quality of life for children and adolescents with developmental disabilities: Review of conceptual and methodological issues relevant to public policy. Disability and Society, 18, 19-34.
73
Zettle, R. D. (2008). ACT with affective disorders. In Hayes, S. C., and Strosahl, K. D., (Eds.). A practical guide to acceptance and commitment therapy. New York, NY: Springer.
74
ORIGINAL_ARTICLE
رابطه بین سلامت معنوی و جهتگیری مذهبی با وسواس مرگ در سالمندان: نقش میانجی قدرت تحمل ابهام
در همه جوامع به ویژه جامعه ایران سالمندان از گروههای خاص و نیازمند توجه هستند. از جمله متغیرهایی که در گروه سالمندان حسب دوره سنی آنها مهم است تفکر وسواس گونه درباره مرگ است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سلامت معنوی و جهت گیری مذهبی با وسواس مرگ در سالمندان با میانجی گری قدرت تحمل ابهام است. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی، و جامعه آماری آن شامل سالمندان شهر زنجان در سال 1396 بود که از این تعداد، 250 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. با رعایت اصول اخلاقی و رازداری، ابتدا پرسشنامه مختصر وضعیت روانی و سپس پرسشنامه های سلامت معنوی پولوتزین و الیسون، قدرت تحمل ابهام مکلین، وسواس مرگ عبدالخالق و جهت گیری مذهبی آلپورت اجرا شد. سپس با روشهای آمار توصیفی و استنباطی –تحلیل رگرسیون- یافته ها مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد وسواس مرگ با سلامت مذهبی رابطه منفی (41/0-)، با جهت گیری مذهبی درونی رابطه منفی (28/0-) و با جهت گیری مذهبی بیرونی رابطه مثبت (15/0) دارد. سلامت معنوی و جهت گیری مذهبی بیرونی در پیش بینی وسواس مرگ نقش تبیین کننده داشتند. در نهایت، نقش میان جیگری قدرت تحمل ابهام نیز تأیید گردید. نتایج این پژوهش میتواند در شناخت بهتر دوره سالمندی و چالشهای این گروه کارآمد باشد و به طورمستقیم در مشاوره سالمندی یاریگر باشد.
https://jap.razi.ac.ir/article_882_c5b8b43045281faa637ed4628daf13ba.pdf
2018-05-22
39
50
سلامت معنوی
جهتگیری مذهبی
وسواس مرگ
قدرت تحمل ابهام
روح الله
یادگاری
r_yadegari@gmail.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
AUTHOR
مژگان
حیاتی
mojgan.hyti@gmail.com
2
استادیار گروه روانشناسی،دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
مجید
یوسفی افراشته
mjduosefi@gmail.com
3
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
AUTHOR
آقاجانی، س.، نریمانی، م.، و آریاپوران، س. (1390). مقایسهی کمالگرایی و تحمل ابهام در دانشآموزان دختر تیزهوش و عادی. فصلنامه ایرانی کودکان استثنایی، 11(1)، 90-83.
1
الهبخشیان، م.، جعفرپورعلوی، م.، پرویزی، س.، و حقانی، ح. (1389). ارتباط سلامت معنوی و کیفیت زندگی در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس. مجله تحقیقات علوم پزشکی زاهدان، 12(3)، 33-29.
2
بدریگرگری، ر.، و فرید، ا. (1391). رابطهی بین جهتگیری مذهبی درونی و رفتارهای سلامت جسمی، روانی و معنوی و نقش واسطهای ارزیابی چالش برانگیز بودن. مجله راهبرد فرهنگ، 1(20) ، 82-67.
3
برک، ل. (1394). روانشناسی رشد (از لقاح تا کودکی) (ترجمه ی. سیدمحمدی). تهران: نشر ارسباران. (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی، 2007)
4
جانبزرگی، م. (1386). جهتگیری مذهبی و سلامت روان. مجله پژوهشی دانشکده پزشکی شهید بهشتی، 31(4)، 355-350.
5
حسینی، ر.، علیجانپورآقاملکی، م.، مهرابی، ط.، زیرکیدانا، ا.، و دادخواه، ع. (1393). ارتباط بعد وجودی سلامت معنوی با کیفیت زندگی در زنان نابارور. مجله سلامت و مراقبت، 16(3)،60-53.
6
خضری، ل.، بحرینی، م.، روانی پور، م.، و میرزایی، ک. (1394). ارتباط سلامت معنوی با افسردگی و اضطراب مرگ در بیماران سرطانی شهر بوشهر در سال ۱۳۹3. نشریه علمی پرستاری گروههای آسیب پذیر، ۲(۲)، ۱۵-۲۸.
7
دهشیری، غ.، سهرابی، ف.، جعفری، ع.، و نجفی، م. (1387). بررسی خصوصیات روانسنجی مقیاس بهزیستی معنوی در میان دانشجویان. مطالعات روانشناختی، 4(3)، 144-129.
8
رضایی، م.، سیدفاطمی، ن.، و حسینی، ف. (1387). سلامت معنوی در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی. مجله دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران(حیات)، 13(3)، 21-16.
9
سلمانی، ب.، و حسنی، ج. (1395). نقش عدم تحمل ابهام و باورهای فراشناختی مثبت در اختلالهای وسواس فکریعملی و افسردگی اساسی. مجلهی علوم پزشکی رازی، 23(142)، 72-64.
10
شریف نیا، ح.، سلیمانی، م.، عبادی، ع.، تقی پور، ب.، زراعتگر، ل.، و شهیدی، س. (1396). ارتباط بین هوش معنوی و سلامت معنوی با اضطراب مرگ در جانبازان ایرانی. مجله طب نظامی، 19(4)، 343-336.
11
صدری دمیرچی، ا.، محمدی، ن.، فیاضی، م.، و افسر، ا. (1396). بررسی رابطه بهزیستی روانشناختی با جهتگیری مذهبی و بخشش در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی. مجله پژوهش در دین و سلامت، 3(2)،30-20.
12
عباسیان، ل.، عباسی، م.، شمسیگوشکی، ا.، و معماریانی، ز. (1389). بررسی جایگاه علمی سلامت معنوی و نقش آن درپیشگیری از بیماریها: یک مطالعهی مقدماتی. فصلنامه اخلاق پزشکی، 4(14)، 104-83.
13
محمدزاده، ع. (1394). بررسی رابطه بین وسواس مرگ با روشهای مقابله مذهبی، عمل به باورهای دینی و سبکهای دلبستگی به خدا. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 21(3)، 243-236.
14
محمدیزاده، ع.، عسکریزاده، ق.، و باقری، م. (1395). رابطه سلامت معنوی با اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس. دین و سلامت، 4(2)، 28-20.
15
مرتضوی، خ.، و صیدی، ز. (1390). رابطه بین جهتگیری مذهبی با شادکامی و سلامت روان در دانشجویان. فصلنامه نسیم تندرستی، 5(3)، 68-65.
16
می، ر. (1392). انسان در جستجوی خویشتن (ترجمه ث، سید مهدی) تهران: نشر دانژه. (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی، 1967)
17
نریمانی، م.، ملکشاهیفر، م.، و محمودی، ن. (1388). بررسی مهارتهای مقابلهای و تحمل ابهام دردانشآموزان دخترگوشهگیر. مجلهی پژوهش در حیطه کودکان استثنایی، 9(1)، 62-55.
18
یاسپرس، ک. (1383). نیچه، درآمدی بر فهم فلسفهورزی او(ترجمه س، جمادی)، تهران: نشرققنوس. (تاریخ انتشار اثر به زبان اصلی، 1936)
19
یاسمینژاد، پ.، گلمحمدیان، م.، و فعلی، ب. (1390). بررسی رابطهی جهتگیری مذهبی و سرسختی روانشناختی در دانشجویان. مجلهی پژوهش درمسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 19(12)، 137-119.
20
Abdel-Khalek, A. M. (1998). The structure and measurement of death obsession. Personality and Individual Differences, 24(2), 159-165.
21
Agheli, F., Hasanzadeh, R., & Ghasemian, D. (2013). Compare of intolerance of uncertainty among obsessive-compulsive disorder, generalized anxiety disorder and healthy subjects. Journal of Novel Applied Sciences, 2(2), 896-899.
22
Anderson, N. L. (2013). Avoidance and intolerance of uncertainty: precipitants of rumination and depression (Doctoral dissertation).Kent State University.
23
Ando, M., Morita, T., Miyashita, M., Sanjo, M., Kira, H., & Shima, Y. (2010). Effects of bereavement life review on spiritual well-being and depression. Journal of Pain and Symptom Management, 40(3), 453-459.
24
Apouey, B. H. (2018). Preparation for old age in France: The roles of preferences and expectations. The Journal of the Economics of Ageing, 12, 15-23
25
Arrowood, R. B., Cox, C. R., & Ekas, N. V. (2017). Mortality salience increases death-thought accessibility and worldview defense among high Broad Autism Phenotype (BAP) individuals. Personality and Individual Differences, 113, 88-95.
26
Baron, R. M., and Kenny, D. A. (1986), Moderator-Mediator Variables Distinction in Social Psychological Research: Conceptual, Strategic, and Statistical Consider actions. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173–1182.
27
Behroozi, M., Manesh, M. A., Fadaiyan, B., & Behroozi, S. (2014). Investigation of relationship among creativity, spiritual intelligence, perfectionism and mental health of Bushehr artists. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 143, 399-403.
28
Byrne, S. P., Hunt, C. J., & Chang, B. P. (2015). Comparing the roles of ambiguity and unpredictability in intolerance of uncertainty. Behavior Change, 32(1), 26-34.
29
Canuto, A., Weber, K., Baertschi, M., Andreas, S., Volkert, J., Dehoust, M. C., ... & Crawford, M. J. (2017). Anxiety Disorders in Old Age: Psychiatric Comorbidities, Quality of Life, and Prevalence According to Age, Gender, and Country. The American Journal of Geriatric Psychiatry, 26(2), 174-185.
30
Dadfar, M., & Lester, D. (2017). Religiously, Spirituality and death anxiety. Autism Journal of Psychiatry and Behavioral Science, 4(1), 1-5.
31
Folstein, M. F., Folstein, S. E., & McHugh, P. R. (1975). Mini-Mental state a practical method for grading the cognitive state of patients for the clinician. Journal of Psychiatric Research, 12(3), 189-98.
32
Harding, S. R., Flannelly, K. J., Weaver, A. J., & Costa, K. G. (2005). The influence of religion on death anxiety and death acceptance. Mental Health, Religion & Culture, 8(4), 253-261.
33
Harris, M. A., Cox, S. R., Brett, C. E., Deary, I. J., & MacLullich, A. M. (2017). Cognitive ability across the life course and cortisol levels in older age. Neurobiology of Aging, 59, 64-71.
34
Herek, G. M. (1987). Religious orientation and prejudice: A comparison of racial and sexual attitudes. Personality and Social Psychology Bulletin, 13(1), 34-44.
35
Hossack, R. C. (1990). Ego identity status, locus of control, and tolerance of ambiguity in late adolescent youth in religious and secular academic settings (doctoral dissertation). University of Manitoba, Winnipeg.
36
Issazadegan, A. (2012). Religiosity orientations and personality traits with death obsession. International Journal of Psychological Studies, 4(1), 150.
37
Kotradyova, K. (2016). The psychosocial aspects of the genesis of depression in old age and the possibilities of using group psychotherapy. Kontakt, 18, 194-202.
38
Li, Q., Huang, Z., & Christianson, K. (2017). Ambiguity tolerance and advertising effectiveness. Annals of Tourism Research, 63, 216-222.
39
Luhmann, C. C., Ishida, K., & Hajcak, G. (2011). Intolerance of uncertainty and decisions about delayed, probabilistic rewards. Behavior Therapy, 42(3), 378-386.
40
Manshaee, G., & Amini, K. (2013). The relationship between spirituality with emphasis on religious orientation and psychosomatic disorders (asthma, migraine and blood pressure). Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, 1260-1264.
41
McNulty, K., Livneh, H., & Wilson, L. M. (2004). Perceived uncertainty, spiritual well-being, and psychosocial adaptation in individuals with multiple sclerosis. Rehabilitation Psychology, 49(2), 91-110.
42
Michaelson, V., Brooks, F., Jirásek, I., Inchley, J., Whitehead, R., King, N., ... & Pickett, W. (2016). Developmental patterns of adolescent spiritual health in six countries. SSM-population health, 2, 294-303.
43
Moltafet, G., Mazidi, M., & Sadati, S. (2010). Personality traits, religious orientation and happiness. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 9, 63-69.
44
Paloutzian R, Ellison C. (1982). Loneliness, spiritual well-being and the quality of life. In: Peplau D, Perlman D. Loneliness: A Sourcebook of current theory, research and therapy. New York: John Wiley and Sons (p. 224-35).
45
Pardo, M. Á. D. J., Russo, M. T., & Sánchez, M. V. R. (2017). A hermeneutic phenomenological explorations of living in old age. Geriatric Nursing, 39(1), 9-17.
46
Rosen, N. O., Knäuper, B., & Sammut, J. (2007). Do individual differences in intolerance of uncertainty affect health monitoring? Psychology and Health, 22(4), 413-443.
47
Rosmarin, D. H., Pargament, K. I., & Mahoney, A. (2009). The role of religiousness in anxiety, depression, and happiness in a Jewish community sample: A preliminary investigation. Mental Health, Religion and Culture, 12(2), 97-113.
48
Safara, M., & Bhatia, M. S. (2008). Relationship of Religious Beliefs with Anxiety and Depression. Delhi Psychiatry Journal, 11(2), 177-9.
49
Salehi, F., Zahabi, S., Zahabi, S., & Mahmoudi, S. (2017). The relationship between religious orientation and death anxity in patients with breast cancer. Health, Spirituality and Medical Ethics, 4(1), 22-27.
50
Schultz, M., Meged-Book, T., Mashiach, T., & Bar-Sela, G. (2017). Distinguishing between spiritual distress, general distress, spiritual well-being, and spiritual pain among cancer patients during oncology treatment. Journal of Pain and Symptom Management, 54(1), 66-73.
51
Shakil, Z., & Yousaf, T. (2015). Gender Differences in Death Obsession. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 185, 146-150.
52
Taheri-Kharameh, Z. (2016). The relationship between spiritual well-being and stress coping strategies in hemodialysis patients. Health, Spirituality and Medical Ethics, 3(4), 24-28.
53
Xu, H., & Tracey, T. J. (2014). The role of ambiguity tolerance in career decision making. Journal of Vocational Behavior, 85(1), 18-26.
54
Ziapour, S. S., Dusti, Y., & AbbasiAsfajir, A. (2014). Correlation between religious orientation and death anxiety. Journal of Psychology & Behavioral Studies, 2(1), 20-29.
55
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی معنادرمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سالمند دارای سندرم آشیانه خالی
سالمندی به عنوان گذر از مرحلهای به مرحله جدیدی از زندگی تلقی میگردد و یکی از پدیدههای این سن سندرم آشیانه خالی که نوعی افسردگی است نام دارد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سالمند با سندرم آشیانه خالی بود. این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه زنان سالمند شهرستان شیراز در سال 1395 که فرزندانشان از آنها جدا شده بودند تشکیلدادند. با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس تعداد 24 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامههای افسردگی و اضطراب بک استفاده شد. گروه آزمایش 10 جلسه به مدت 2 ساعت معنادرمانی به شیوه گروهی طی دو ماه و نیم دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ نوع مداخلهای را دریافت نکردند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها در سطح توصیفی از آمارههای میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافتهها نشان داد که میانگین نمرات افسردگی و اضطراب در پسآزمون گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات پسآزمون در گروه کنترل پایینتر است. بنابراین معنادرمانی به شیوه گروهی میتواند به عنوان یکی از مداخلات درمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سالمند با سندرم آشیانه خالی مورد استفاده قرار گیرد.
https://jap.razi.ac.ir/article_905_c43e75a78ea067e21d45739396b4b4f7.pdf
2018-05-22
51
59
معنا درمانی
افسردگی
اضطراب
سالمندان
سندرم آشیانه خالی
رزیتا
پارپایی
r.parpaee@gmail.com
1
دانشجوی دکتری مشاوره، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
LEAD_AUTHOR
کیوان
کاکابرائی
keivan@iauksh.ac.ir
2
گروه روان شناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
AUTHOR
اصغری، ن.، علیاکبری، م.، و دادخواه، ا. (1391). اثربخشی معنادرمانی بر کاهش درجه افسردگی زنان سالمند. فصلنامه مجد، 11 (2)، 38ـ31.
1
ایراندوست، ک.، طاهری، م. (1394). تاثیر کمکردن وزن با فعالیت بدنی و رژیم بر سطوح افسردگی زنان سالمند افسرده شدید، فصلنامه سالمند، 1(10)، 45ـ32
2
بابلی، ا. (1379). ارزیابی فرسودگی شغلی مدیران دبیرستانهای پسرانه شهر تهران. فصلنامه مدیریت آموزشی، 26 (2)، 60ـ44
3
بهپاجوه، ا.، و سلیمانی، س. (1395). ارتباط بین افسردگی و کیفیت خواب در سه منطقه زمانی تهران. فصلنامه سالمند، 1 (11)، 42ـ30.
4
تقی پور، ا.، و رسولی، ر. (1387). تأثیر معنادرمانی گروهی بر کاهش افسردگی و ارتقای معنای زندگی زنان سالمند مقیم آسایشگاه. فصلنامه روان شناسی کاربردی، 4 (8)، 685 ـ673.
5
خلیلی، م.، مجملشجا، م.ا.، اسماعیلیپراپری، س.ه.، و باطنی، ج.ر. (1390). نقش ورزشها در رمز و راز از دیدگاه رازی و ابنسینا. فصلنامه تاریخچه پزشکی، 3 (7)، 76ـ57.
6
شریفزاده، ج.ه.، مودی، م.، و اکبری، ش. (1389). بررسی وضعیت سلامت افراد سالمند تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی. فصلنامه ایرانی پیری، 3 (7)، 60ـ52.
7
شیخ الاسلامی، ف.، رضاماسوله، ش.، خدادادی، ن.، و یزدانی، م.ا. (1390). تنهایی و سلامت عمومی سالمندان. فصلنامه پرستاری و مامایی جامعنگر، 21 (66)، 34ـ28.
8
عبادی، ط. (1391). بررسی اثر بخشی آموزش غنی سازی ازدواج بر تعارضات زناشویی زوجهای مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان اسلام شهر (پایان نامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه آزاد اسلامی، علوم و تحقیقات.
9
فرانکل، و. (1377). انسان در جستجوی معنا (ترجمه اکبر معارفی). تهران: انتشارات دانشگاه تهران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 1998)
10
کوچکی، ج.، حجتی، ه.، و ثناگو، ا. (1391). ارتباط بین تنهایی و رضایتمندی زندگی سالمندان در شهرهای گرگان و گنبد. فصلنامه گرگانبویه، 9 (1)، 68ـ61.
11
گوتلیب، ب. (1389). روان شناسی رشد کودکان و نوجوانان (ترجمه نصرتاله پورافکاری). تهران: انتشارات دوران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2000)
12
مشتاقی، م.، علامه، ف.، و آقایی، ا. (1390). تأثیر معنادرمانی گروهی بر ارتقای سلامت روان نابینایان شهر اصفهان. مجموعه مقالات اولین همایش روان شناسی سلامت اهواز.
13
نظری، ع.م.، و اسدی، م. (1390). بررسی تأثیر شناخت درمانی بر کاهش افسردگی دانش آموزان. فصلنامه دانش و تندرستی، 6 (1)، 48ـ44.
14
وهابزاده، جواد. (1377). مباحث عمده در روانپزشکی. تهران: انتشارات انقلاب اسلامی.
15
یعقوبی، ح. (1387). غربال گری اختلالات روانی: جایگاه آزمونها و نحوه ی تعیین نمره برش و اعتباریابی. فصلنامه سلامت روان، 1(3)، 51 ـ 39.
16
یوسفی، ن.، و باقریان، م. (1390). بررسی ملاکهای همسر گزینی و فرسودگی زناشویی به عنوان متغیرهای پیشبین زوجین متقاضی طلاق و مایل به ادامه زندگی مشترک. فصلنامه مشاوره و روان درمانی خانواده، 1(3)، 48-41.
17
Breitbart, W., Rosenfeild, B., Poppito, S., Vickens, A.J., & Cassileth, BR. (2012). Pilot randomized controlled trial of individual meaning-centered psychotherapy for patients with advanced cancer. Journal of Clinical Oncology, 30(12), 1304-1309.
18
Corey, G. (2005). Theory and practice in group counseling and therapy. Pacific Grove, CA: Brooks/Cole.
19
Corsini, R.J. (2008). Handbook of innovative therapies. 2nd ed. NY: John Wilily. Journal of Palliative Medicine, 9(6), 1376-1387.
20
Dawane, J., Pandit, V., & Rajopadhye, B. (2014). Functional assessment of elderly in Pune, India: Preliminary study. Journal of Gerontol Geriatric Research, 3(3), 155-156. Doi: 10.4172/2167-7182. 10001555.
21
Esping, A. (2013). Auto ethnography as Logo therapy: An existential analysis of meaningful social science inquiry. Journal of Border Educational Research, 9(1), 59-67.
22
Harkins, E.B. (1978). Effects of empty nest transitions on self-report of psychological and physical well-being. Journal of Marriage and Family, 40, 549-556.
23
Hobdy, j., Hayslip, B., Kaminski, P.L., Crowley, B.J., Riggs, S., & York, C. (2007). The role of attachment style in coping with job loss and the empty nest in adulthood. The International Journal of Aging and Human Development, 65, 335-371.
24
Kang, K., Jea, L.M., Kim, L.M., Hee-su, K., Shingjeang, K., Mi-Kyung, S., & Sonyong, S. (2009). The effect of logo therapy on the suffering, finding meaning, and spiritual well-being of adolescents with terminal cancer. Journal of Current Directions in Psychological Science, 312-319.
25
Karakoyun-Celik, O., Gorken, I., Sahin, S., Orcin, E., Alanyali, H., & Kinag, M. (2010). Depression and anxiety levels in women under follow-up for breast cancer. Relationship to coping with cancer and quality of life. Medical Oncology, 27(1), 108-113.
26
Mascaro, N., & Rosen, D. H. (2005). Existential meaning in the enhancement of hope and prevention of the depressive symptoms. Journal of Personality, 73, 988-994.
27
Meon, P., & Wethington, E. (1999). Midlife development in a life course context. In S.L. Willis & J.D. Reid (Eds), Life in the middle: Psychological and social development in middle age, (pp. 3-24). Sandi ego: Academic press.
28
Mitchell, B.A. (2009). Family matters: An introduction to family sociology in Canada. Toronto: Canadian Scholar’s Press.
29
Raup, J.L., & Myers, J.E. (1989). The empty nest syndrome? Myth or reality? Journal of Counseling and Development, 68, 180-183.
30
Seiffge-Krenke, I. (2006). Leaving home or still in the nest? Parent-child relationship and psychological health as predicators of different leaving home parents. Developmental Psychology, 42, 864-876.
31
Sherina, M., Rampal, L., & Mustaqim, A. (2004). The prevalence of depression among the elderly in sepang, Selangor. Medical Journal of Malaysia, 59(1), 45-49.
32
So, W.K., Marsh, G., Ling, W.M., Leung, F.Y., Lo, J.C., & Yeung, M. (2010). Anxiety, depression and quality of life among Chines breast cancer patients during adjuvant therapy. European Journal of Oncology Nursing, 14(1), 17-22.
33
Tasi, H. H. (2010). Video conference program enhances social support, loneliness, and depressive status of elderly nursing home residents. Sigma Theta Tau International, 8, 947-954.
34
Udo, C., Melin-Johansson, CH., & Danielson, E. (2011). Existential issues among health care staff in surgical cancer care discussions in supervision sessions, European Journal of Oncology Nursing, 1, 447-453.
35
Wiseman, H. (2006). Why are they lonely? Perceived quality of early relationship with parents, attachment personality predispositions and loneliness in first year university students. Personality and Individual Differences, 40, 237-248.
36
Wong, P. T. (2012). From logo therapy to meaning-centered counseling and therapy. The human quest for meaning: Theories, research, and application. New York: Plenum.
37
Zhao, G., Ford, E. S., Tsai, J., Dhingra, S., & Balluz, LS. (2011). Waist circumference, abdominal obesity, and depression among overweight and obese U.S. adults, National Health and Nutrition Examination Survey, 11, 130-142.
38
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سازگاری اجتماعی، احساس تنهایی و سلامت عمومی سالمندان
با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندان در قرن 21 بهویژه در کشورهای در حال توسعه، توجه به برآورده کردن نیازهای جسمانی و روانی سالمندان ضروری است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر سازگاری اجتماعی، کاهش احساس تنهایی و سلامت عمومی سالمندان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که به صورت پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سالمندان 80-60 سال ساکن سراهای سالمندان شهر تهران در سال 1397 بود. 30 نفر از سالمندان به صورت در دسترس و با توجه به معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند. برنامه مداخلهای گروه آزمایش (معنادرمانی گروهی) در 8 جلسه 90 دقیقهای انجام شد. جهت جمعآوری دادهها از پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل، احساس تنهایی راسل، پیلوا و کورتونا و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلد استفاده شد. داده ها با استفاده از میانگین، انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) تجزیه و تحلیل شد. یافتههای پژوهش نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر سازگاری اجتماعی، کاهش احساس تنهایی و سلامت عمومی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0>P). بنابراین میتوان نتیجه گرفت که معنادرمانی گروهی بر افزایش سازگاری اجتماعی، کاهش احساس تنهایی و بهبود سلامت روان مؤثر بوده است و این درمان در مراکز سالمندان توصیه می گردد.
https://jap.razi.ac.ir/article_945_cab49b04a41ac329b1d36fab40991d5a.pdf
2018-05-22
61
72
معنادرمانی
سازگاری اجتماعی
احساس تنهایی
سلامت عمومی
سالمندان
سید یونس
محمدی
mohammadi_1355@yahoo.com
1
استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران
LEAD_AUTHOR
هانیه
کمالی
hony_kamali@yahoo.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام نور، عسلویه، ایران
AUTHOR
اسلامینسب، ع. (1389). روانشناسی سازگاری. تهران: بنیاد.
1
اصغری، ن.، علیاکبری، م.، و دادخواه، ا. (1391). معنادرمانی گروهی به عنوان روش توانبخشی کاهش افسردگی زنان سالمند. مجله مطالعات ناتوانی، 1(2)، 38-31.
2
امانی، ر.، اعتمادی، ع.، فاتحیزاده، م.، و بهرامی، ف. (1391). رابطه میان سبکهای دلبستگی و سازگاری اجتماعی. روانشناسی بالینی و شخصیت، 19(6)، 26-15.
3
پورشریفی، ح.، و فرهمند ثابت، م. (1394). رابطه حمایت اجتماعی و کیفیت خواب با سلامت عمومی ساکنان سرای سالمندان. فصلنامه روانشناسی پیری، 1(1)،39-31.
4
تارا، ف.، بهاریپور، ف.، و حمیدیپور، ر. (1394). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر میزان امید و سلامت عمومی بیماران دیالیزی. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 13(2)، 299-288.
5
تقوایینیا، ع.، و دلاوریزاده، س. (1395). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر افزایش بهزیستی روانشناختی زنان بازنشسته سالمند. مجله روانشناسی پیری، 2(2)، 124-115.
6
تقینژاد، ز.، اقلیما، م.، عرشی، م.، و پورحسینهندآباد، پ. (1396). اثربخشی مداخله مددکاری گروهی با شیوه آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری اجتماعی. توانبخشی، 18(3)،240-231.
7
شمسائی، ف.، چراغی، ف.، اسمعیلی، ر.، و محسنیفرد، ج. (1393). تبیین احساس تنهایی در سالمندان و تحلیل آن بر اساس تئوری رشد روانی-اجتماعی: یک مطالعه کیفی. مجله آموزش و سلامت جامعه، 1(2)، 38-30.
8
رستگارپور، س. (1376). بررسی برنامه خدمات سلامت سالمندان شهر تهران (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه آزاد چالوس.
9
زنجبران، ش.، کیانی، ل.، زارع، م.، و شایقیان، ز. (1394). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی زنان سالمند مقیم سرای سالمندان. دانش و پژوهش در
10
روانشناسی کاربردی، 3(16)، 67-60.
11
سودانی، م.، شجاعیان، م.، و نیسی، ع. (1391). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر احساس تنهایی مردان بازنشسته. نشریه پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری، 2(3)، 54-43.
12
فتحیآشتیانی، ع.، و داستانی، م. (1388). آزمونهای روانشناختی ارزشیابی شخصیت و سلامت روان. تهران: بعثت.
13
فخار، ف.، نوابینژاد، ش.، و فروغان، م. (1387). تأثیر مشاوره گروهی با رویکرد معنادرمانی بر سطح سلامت روان زنان سالمند. مجله سالمندی ایران، 3(7)، 65-56.
14
فرانکل، و. (1391). انسان در جستجوی معنی (ترجمه ن. صالحیان و م. میلانی). تهران: انتشارات درسا. (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2004).
15
فردینژاد، ز.، و احدی، ح. (1392). رابطه سلامت عمومی و حمایت اجتماعی ادراکشده با رضایت از زندگی در سالمندان. فصلنامه علوم رفتاری، 5(15)، 100-87.
16
قربانعلیپور، م.، و اسماعیلی، ع. (1391). تعیین اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب مرگ در سالمندان. فرهنگ مشاوره، 3(9)، 68-53.
17
صفارینیا، م.، و درتاج، ا. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی و اجتماعی سالمندان زن ساکن آسایشگاههای شهر دبی. فصلنامه سالمند، 12(4)، 492-485.
18
کنعانی، ک.، و گودرزی، م.ع. (1395). تأثیر معنادرمانی اسلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی و تابآوری مادران کودکان عقبمانده. سلامت جامعه، 10(1)، 62-53.
19
گلمحمدیان، م.، نظری، ح.، و پروانه، آ. (1396). اثربخشی معنادرمانی گروهی بر اضطراب مرگ و سازگاری اجتماعی سالمندان. مجله روانشناسی پیری، 2(3)، 175-167.
20
مرادی، ا.، و شریعتمدار، آ. (1395). مقایسهی اضطراب مرگ و احساس تنهایی در سالمندان با جهتگیری زندگی خوشبینانه و بدبینانه. مجله روانشناسی پیری، 2 (2)، 141-133.
21
نوابینژاد، ف. (1388). راهنمایی و مشاوره گروهی. تهران: سمت.
22
یزدانبخش، ک. (1394). اثربخشی مرور زندگی بر افزایش سازگاری اجتماعی سالمندان بازنشسته. مجله روانشناسی پیری، 1(3)، 185-179.
23
Bährer-Kohler, S., & Hemmeter, U. (2013). Aspects of mental health care provision of the elderly in Switzerland. Geriatric Mental Health Care, 1(1), 11-19.
24
Bell, H. M. (1962). The adjustment inventory: adult form. Palo Alto: Consulting Psychological Press.
25
Christiansen, J., Larsen, F. B., & Lasgaard, M. (2016). Do stress, health behavior, and sleep mediate the association between loneliness and adverse health conditions among older people? Social Science & Medicine, 152, 80-86.
26
De Jong-Gierveld, J., Van Tilburg, T., & Friedman, H. S. (2016). Social isolation and loneliness. Encyclopedia of mental health (second edition), 4(2), 175-178.
27
Esping, A. (2013). Autoethnography as Logotherapy: An Existential Analysis of Meaningful Social Science Inquiry. Journal of Border Educational Research, 9(1), 59-67.
28
Foroghan M., Ghaemmaham Farahani, Z., & Aliakbari Kamrani, A. (2007). The frequency of mental disorders in outpatients of Pooya Clinic. Iranian Journal of Ageing, 1(2), 106-11.
29
García-Alandete, J. (2015). Does Meaning in Life Predict Psychological Well-Being? The European Journal of Counselling Psychology, 3(2),89-98.
30
Goldberg, D., Williams, P. (1988). General health questionnaire (GHQ). Swindon, Wiltshire, UK: NFER Nelson.
31
Habibi, S., Nikpou,r S., Sohbatzadeh, R., & Haghani, H. (2008). Quality of life in elderly people of west of Tehran. Iran Journal of Nursing Research, 2(6-7), 29-36.
32
Hacihasanoğlu, R., Yildirim, A., & Karakurt, P. (2012). Loneliness in elderly individuals, level of dependence in activities of daily living (ADL) and influential factors. Archives of Gerontology and Geriatrics, 54(1), 61-66.
33
Hawkley, L. C., Thisted, R. A., & Cacioppo, J. T. (2009). Loneliness predicts reduced physical activity: cross-sectional & longitudinal analyses. Health Psychology, 28(3), 354.
34
Hawkley, L. C., Thisted, R. A., Masi, C. M., & Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness predicts increased blood pressure: 5-year cross-lagged analyses in middle-aged and older adults. Psychology and aging, 25(1), 132-141.
35
Holwerda, T. J., Deeg, D. J., Beekman, A. T., van Tilburg, T. G., Stek, M. L., Jonker, C., & Schoevers, R. A. (2012). Feelings of loneliness, but not social isolation, predict dementia onset: results from the Amsterdam Study of the Elderly (AMSTEL). Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry, 85(2), 135-142.
36
Julsing, J. E., Kromhout, D., Geleijnse, J. M., & Giltay, E. J. (2016). Loneliness and all-cause, cardiovascular, and noncardiovascular mortality in older men: the Zutphen Elderly Study. The American Journal of Geriatric Psychiatry, 24(6), 475-484.
37
Kaisa, E., Sirpa, H., & Irma, N. (2016). Is Loneliness Associated with Malnutrition in Older People? International Journal of Gerontology, 10(1), 43-45.
38
Kim, J. S. (2001). A study on the health status and health promoting behavior of older adults in a rural area. Journal of Korean Community Nursing, 12(1), 187-201.
39
Kleftaras G, Psarra E. (2012). Meaning in Life, Psychological Well-Being and Depressive Symptomatology: A Comparative Study, 3(4), 337-345.
40
Kun, L. G. (2001). Telehealth and the global health network in the 21st century. From homecare to public health informatics. Computer methods and programs in biomedicine, 64(3), 155-167.
41
Kwang, Y., Kim, E.S., Gu, M., & Eun, Y. (2003). A study on the health statue and the needs of health-related services of Female elderly in an urban–rural combined city Korea. Journal of Korean Academy of Community Health Nursing, 17, 47-57 .
42
Lazarus, R. S., & Lazarus, B. N. (2006). Coping with aging. New York, NY: Oxford University Press.
43
Leibing, A., Guberman, N., & Wiles, J. (2016). Liminal homes: Older people, loss of capacities, and the present future of living spaces. Journal of Aging Studies, 37(2), 10-19.
44
Maghsoudi, A., Tabrizi, R., Haghdoost, A.A. (2014). The Study of General Health Status and Its Affecting Original Article Factors On Students of Kerman University of Medical Sciences in 2012. Journal of Jiroft University of Medical Sciences, 1(1), 59-67
45
Martiny, C., e Silva, A. C. d. O., Neto, J. P. S., & Nardi, A. E. (2011). Factors associated with risk of suicide in patients with hemodialysis. Comprehensive psychiatry, 52(5), 465-468.
46
Moran, P., Romaniuk, H., Coffey, C., Chanen, A., Degenhardt, L., Borschmann, R., & Patton, G. C. (2016). The influence of personality disorder on the future mental health and social adjustment of young adults: a population-based, longitudinal cohort study. The Lancet Psychiatry, 3(7), 636-645.
47
Ocampo, J. M. (2010). Self-rated health: Importance of use in elderly adults. Colombia Médica, 41(3), 275-289.
48
Organization, W. H. (2014). Definition of an older or elderly person, health statistics and health information systems.
49
Phabphal, K., Geater, A., Limapichat, K., Sathirapanya, P., & Setthawatcharawanich, S. (2013). Risk factors of recurrent seizure, co-morbidities, and mortality in new onset seizure in elderly. Seizure-European Journal of Epilepsy, 22(7), 577-580.
50
Punia, S., & Sangwan, S. (2011). Emotional intelligence and social adaptation of school children. Journal of Psychology, 2(2), 83-87.
51
Russell, D., Peplau, L. A., & Cutrona, C. E. (1980). The revised UCLA Loneliness scale: concurrent and discriminate, Validity evidence. Journal of Personality and Social Psychologist, 39, 427-480.
52
Russell, D., Peplau, L. A., & Ferguson, M. L. (1988). Developing a measure of loneliness. Journal of personality assessment, 42(3), 290-294.
53
Santini, Z. I., Fiori, K. L., Feeney, J., Tyrovolas, S., Haro, J. M., & Koyanagi, A. (2016). Social relationships, loneliness, and mental health among older men and women in Ireland: A prospective community-based study. Journal of Affective Disorders, 204, 59-69.
54
Schooley, M. (2002). Humanistic group counseling. Michigan Journal of Counseling and Development, 18(1), 163-174.
55
Scholes-Balog, K. E., Hemphill, S. A., Evans-Whipp, T. J., Toumbourou, J. W., & Patton, G. C. (2016). Developmental trajectories of adolescent cannabis use and their relationship to young adult social and behavioral adjustment: A longitudinal study of Australian youth. Addictive Behaviors, 53(2), 11-18.
56
Shalinee, Y., & Shalini, A. (2014). Loneliness and Spiritual Well - Being among Elderly Having Psychological Disorders. International Journal of Science and Research, 3(6), 2289-2290.
57
Tsai, F.-J., Motamed, S., & Rougemont, A. (2013). The protective effect of taking care of grandchildren on elders’ mental health? Associations between changing patterns of intergenerational exchanges and the reduction of elders’ loneliness and depression between 1993 and 2007 in Taiwan. BMC Public Health, 13(1), 567.
58
Yaylagul, N. K., & Seedsman, T. (2012). Ageing: The Common Denominator? Journal of Population Ageing, 5(4), 257-279.
59
Whelen, S.M., Heather, B., Michelle Feltz, R., & Whelen, M. (2016). Loneliness among People with Spinal Cord Injury: Exploring the Psychometric Properties of the 3-item Loneliness Scale. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, 97(10), 1728-1734.
60
Zhou, G., Wang, Y., & Yu, X. (2016). Direct and Indirect Effects of Family Functioning on Loneliness of Elderly Chinese Individuals. Current Psychology, 37(1), 295-301.
61
ORIGINAL_ARTICLE
اثربخشی تمرین ریتمیک ایروبیک با موسیقی بر توجه انتخابی، افسردگی و اضطراب مردان سالمند
به دلیل روند رو به رشد جمعیت سالمندان بهبود ویژگیهای روانشناختی آنها از جمله افسردگی، اضطراب و توجه انتخابی ضروری است. در نتیجه هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ریتمیک ایروبیک با موسیقی بر توجه انتخابی، افسردگی و اضطراب مردان سالمند شهر اردبیل بود. پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. 24 سالمند با میانگین سنی 67 سال (انحراف معیار= 59/5) به روش در دسترس و داوطلبانه از بین سالمندان شهر اردبیل بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به دو گروه 12 نفره آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایدهی شدند. ابزار مطالعه عبارت از پرسشنامههای افسردگی بک، اضطراب بک و آزمون استروپ بود. تمرین ایروبیک با موسیقی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه یک ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 22 و آزمون آماری تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد هر سه متغیر گروه آزمایش شامل توجه انتخابی (001/0>P)، افسردگی (02/0=P) و اضطراب (001/0>P) در پسآزمون نسبت به پیشآزمون پیشرفت معناداری داشته است، اما در گروه کنترل پیشرفت معنادار نبود (05/0>P). با توجه به نتایج مطالعه حاضر میتوان نتیجه گرفت که ورزش ایروبیک به واسطه ایجاد هماهنگی و ترکیب حرکات و اجرا به صورت کلی میتواند توجه انتخابی را بهبود بخشد. همچنین مفرح بودن و ترکیب آن با موسیقی بر کاهش افسردگی و اضطراب مؤثر است.
https://jap.razi.ac.ir/article_957_2a41edf35273b6b320015ec2ff6090cd.pdf
2018-05-22
73
82
تمرین ایروبیک
موسیقی
افسردگی
اضطراب
توجه انتخابی
بهزاد
محمدی
behzadmoohamadi@gmail.com
1
دانشجوی دکتری رفتار حرکتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
شهاب
پروین پور
shahabpr@gmail.com
2
استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
AUTHOR
علیرضا
شیرینی
shirini1371@gmail.com
3
کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
AUTHOR
بریس، ن.، کمپ، ر.، و سنلگار، ر. (1383). تحلیل دادههای روانشناسی با برنامه اسپیاساس (ترجمه خ، علیآبادی. و ع، صمدی). تهران: دوران (تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2000).
1
بهرام، م.، پوروقار، م.، و عکاشه، گ. (1393). بررسی تأثیر 8 هفته تمرین پیلاتس بر کاهش افسردگی سالمندان مرد بازنشسته کارگر. فصلنامه پرستاری سالمندان، 1(2)، 42-31.
2
حسینی، س.، فهیمی، م.، و مهربان، ا. (1395). ارتباط اجرای مستمر آکوپیشن های ورزش و مطالعه با کارکردهای اجرایی در سالمندان. فصلنامه علمی-پژوهشی طب توانبخشی، 5(4)، 10-22.
3
حمیدی، ر.، گرمارودی، غ.، آزادبخت، م.، فکریزاده، ز.، تنجانی، پ.، فتحیزاده، ش.، و قیسوندی، ا. (1393). بررسی روایی و پایایی نسخهی دوم پرسشنامهی افسردگی بک در سالمندان ایرانی. مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، 1(22)، 198-189.
4
حمیدیان، م. (1395). تأثیر تمرینات حافظه کاری، حرکات ریتمیک و ترکیبی (حافظه کاری و ریتمیک) بر توجه انتخابی، توجه مداوم و حافظه کاری کودکان بیشفعال (پایاننامه کارشناسی ارشد چاپ نشده). دانشگاه الزهرا، تهران.
5
خدابخشی کولایی، آ.، حیدری، م. و فلسفینژاد، م. (1394). اثربخشی شعر درمانی گروهی بر افسردگی و معنا جویی سالمندان مقیم در مراکز سالمندان زن شهرستان تفرش. پرستاری سالمندان، 1(3)، 72-55.
6
زارعیان، ا. و رحمتی، ف. (1393). تأثیر تمرین ریتمیک ایروبیک بر اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی زنان مبتلابه سرطان سینه. مطالعات روانشناسی بالینی، 17(5)، 1–18.
7
سهرابی، م.، ذوالفقاری، پ.، مهدیزاده، ف.، آقایان،س.، قاسمیان، آ.، شریعتی، ز.، و خسروی، ا. (1387). بررسی مقایسهای وضعیت شناختی و افسردگی سالمندان مقیم سرای سالمندان و ساکن منازل شخصی. دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی، 3(2)، 31-27.
8
عابدی، احمد، کاظمی، فرشته، شوشتری، مژگان. (1393). اثربخشی آموزش حرکات ورزش ایروبیک بر بهبود کارکردهای اجرایی و توجه کودکان با ناتوانیهای یادگیری عصب- روانشناختی. ناتوانیهای یادگیری، 4(2)، 38-54.
9
فارسی، ع.، عشایری، ح؛ و محمد زاده، س.(1393). تأثیر شش هفته تمرینات تعادلی بر برخی ویژگیهای کینماتیکی راه رفتن در زنان سالمند. سالمند، 9(4)، 327-287.
10
کاویانی، ح. و موسوی، ا. (1387). ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه اضطراب بک در طبقات سنی و جنسی جمعیت ایرانی. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، 66(2)،140-136.
11
کریستینا، ر. و کورکوس، د. (1387). آموزش مهارتهای ورزشی راهنمای مربیان (ترجمه م. اقدسی). تبریز: دانشگاه تبریز. (تاریخ انتشار به زباناصلی، 2001)
12
محمدی اورنگی، ب.، یاعلی، ر.، و شهرزاد، ن. (1396). تأثیر هشت هفته تمرین ریتمیک ایروبیک با موسیقی بر تبحر حرکتی، اضطراب و افسردگی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی. رفتار حرکتی، 9(30)، 57-70.
13
موگویی، ب،. نزاکت الحسینی، م.، و اسفرجانی، ف. (1396). تأثیر کمآبی خفیف بر توجه انتخابی و مداوم. مطالعات روانشناسی ورزشی، 1(19)، 18-1.
14
نجاتی و؛ و ایزدی نجفآبادی، س. (1391). مقایسه کارکردهای اجرایی کودکان اتیستیک با عملکرد بالا و همتایان عادی. پژوهش در علوم توانبخشی، 8(1)، 39-28.
15
نجاتی، و. (1388). بررسی وضعیت سلامت سالمندان استان قم در سال 1386. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، 1(13)، 67-72.
16
نیارمی، آ.، نجاتی و.، و حسنی، ف. (1390). تأثیر تمرینات مراقبه تمرکزی بر کارکرد توجه پایدار، انتخابی و انتقالی در زنان. اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، 3(11)، 1–18.
17
هنرمند، م.، صالحی، م.، و کاظمی، ن . (1396). اثربخشی موسیقیدرمانی همراه با تن آرامی بر فشارخون و نبض سالمندان مبتلابه فشارخون. روانشناسی پیری، 2(4)، 303-293.
18
Ahmed, I., Banu, H., Al-Fageer, R., & Al-Suwaidi, R. (2009). Cognitive emotions: depression and anxiety in medical students and staff. Journal of critical care, 24(3), e1-e7.
19
Beck, A. T., & Steer, R. A. (1990). Manual for the Beck anxiety inventory. San Antonio, TX: Psychological Corporation.
20
Beck, A. T., Ward, C. H., Mendelson, M., Mock, J., & Erbaugh, J. (1961). An inventory for measuring depression. Archives of general psychiatry, 4(6), 561-571.
21
Brick, L. (1996). Fitness aerobics. Human Kinetics Publishers.
22
Elavsky, S., McAuley, E., Motl, R. W., Konopack, J. F., Marquez, D. X., Hu, L., ... & Diener, E. (2005). Physical activity enhances long-term quality of life in older adults: efficacy, esteem, and affective influences. Annals of Behavioral Medicine, 30(2), 138-145.
23
Finch, C., Garnham, A., & Salmon, J. (2001). An overview of the epidemiology of aerobics injuries. International SportMed Journal, 2(2), 1-11.
24
Hafez, G., Bagchi, K., & Mahaini, R. (2000). Caring for the elderly: a report on the status of care for the elderly in the Eastern Mediterranean Region. Eastern Mediterranean Health Journal, 6(4), 636–643.
25
Jones, E. D., & Beck-Little, R. (2002). The use of reminiscence therapy for the treatment of depression in rural-dwelling older adults. Issues in mental health nursing, 23(3), 279-290.
26
Kamijo, K., Hayashi, Y., Sakai, T., Yahiro, T., Tanaka, K., & Nishihira, Y. (2009). Acute effects of aerobic exercise on cognitive function in older adults. Journals of Gerontology: Series B, 64(3), 356-363.
27
King, A., Proutt, A., & Phillips, A. (2006). Comparative effects of two physical functioning and quality of life out comes in older adults. The journals of gerontology. Series A, Biological sciences and medical sciences: Series A, 137(70), 825-32.
28
MacMahon, J. R. (1990). The psychological benefits of exercise and the treatment of delinquent adolescents. Sports medicine, 9(6), 344-351.
29
Newman, C. L., & Motta, R. W. (2007). The effects of aerobic exercise on childhood PTSD, anxiety, and depression. International journal of emergency mental health, 9(2), 133-158.
30
Nilsson, U. (2009). Soothing music can increase oxytocin levels during bed rest after open‐heart surgery: a randomised control trial. Journal of clinical nursing, 18(15), 2153-2161.
31
Oertel-Knöche, V., Mehler, P., Thie, C., Steinbrecher, K., Malchow, B., Tesky, V., ... & Schmitt, l. (2014). Effects of aerobic exercise on cognitive performance and individual psychopathology in depressive and schizophrenia patients. European archives of psychiatry and clinical neuroscience, 264(7), 589-604.
32
Sadeghi, K., Ahmadi, S. M., Ahmadi, S. M., Rezaei, M., Miri, J., Abdi, A., ... & Jamshidi, K. (2016). A comparative study of the efficacy of cognitive group therapy and aerobic exercise in the treatment of depression among the students. Global journal of health science, 8(10), 1-12.
33
Salmon, J. A. L., Finch, C. F., & Garnham, A. (2000). In step with aerobic dance injury prevention: A review of the literature. Deakin University, School of Health Sciences.
34
Ströhle, A. (2009). Physical activity, exercise, depression and anxiety disorders. Journal of Neural Transmission, 116(6), 777–784.
35
Stroop, J. R. (1935). Studies of interference in serial verbal reactions. Journal of experimental psychology, 18(6), 643.
36
Thirgery, M. and et al. (1997). Review the effects of drug therapy and relaxation education on primary hypertension. Mazandaran. Journal of Medical Sciences, 1 (16), 204-214.
37
Wisdom, S. N., Dyck, M. J., Piek, J. P., Hay, D., & Hallmayer, J. (2007). Can autism, language and coordination disorders be differentiated based on ability profiles? European child & adolescent psychiatry, 16(3), 178-186.
38